инжене́р-полко́вник інжыне́р-палко́ўнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

генера́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Воінскае званне вышэйшага каманднага складу ўзброеных сіл, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

Г.-маёр.

Г.-лейтэнант.

Г.-палкоўнік.

Г. арміі.

|| прым. генера́льскі, -ая, -ае.

Генеральскія пагоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

полко́вник-инжене́р палко́ўнік-інжыне́р, палко́ўніка-інжыне́ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спацырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Абл. Шпацыраваць. Каля дарогі спацыравалі вароны. Чорны. Стары палкоўнік.. спацыраваў па вуліцах. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укамплектава́цца, ‑туецца; зак.

Стаць укамплектаваным. Палкоўнік, напэўна, зараз загадае ехаць за папаўненнем і танкамі, брыгада хутка ўкамплектуецца. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Гатунак вытрыманай моцнай гарэлкі. Палкоўнік сказаў, як адрэзаў, І старкі для моцы глынуў. Грамыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жо́ўклы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Жоўты, пажаўцелы. Лісце вільготнае, Жоўклае падала з дрэў.. Куляшоў. Палкоўнік здзіўлена прыўзняў галаву, варухнуў жоўклымі, зморшчанымі павекамі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрамака́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прапускае або амаль не прапускае вільгаці. Непрамачальнае адзенне. □ Палкоўнік быў у непрамакальным плашчы і танкісцкім шлеме. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіваву́сы, ‑ая, ‑ае.

З сівымі вусамі. Пажылы, друзлы сівавусы палкоўнік сядзеў у штабе польскай дывізіі, схіліўшыся над ваеннай тапаграфічнай картаю Палескага раёна. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штаб-афіцэ́р, ‑а, м.

Да рэвалюцыі — у рускай і некаторых іншаземных арміях — старшы афіцэрскі чын (палкоўнік, падпалкоўнік, маёр, капітан 1‑га рангу, капітан 2‑га рангу). // Асоба, якая мела такі чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)