перала́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Залатаць, палатаць усё, многае. Пералатаць усю бялізну.

2. Залатаць нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пастроіць ’парадзіць’ (КЭС, лаг.), ’адрамантаваць’ (Мат. Гом., ТС), ’палатаць’ (Ян.), ’прыгатаваць’, ’прыбрацца’ (ТС), ’пабудаваць’ (Бяльк.). Да строіць, строіцца (< прасл. strojiti) (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

почини́ть сов., прям., перен. папра́віць, адрамантава́ць; (положить заплаты) пала́таць, пала́піць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазала́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Залатаць, палатаць усё, многае. У нейкім месцы прадзіравілася страха. Кулі трэба, каб пазалатваць дзіркі. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пала́таны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад палатаць.

2. у знач. прым. З латкамі, залатаны. Скінула [Люба] з сябе зрэбную і палатаную бялізну і надзела новую, тонкую. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перечи́нить сов., разг.

1. (починить всё, многое) папра́віць; (отремонтировать) парама́нтаваць; (наложить заплаты) пала́таць, пала́піць;

2. (починить заново) перавастры́ць (ало́вак);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)