Verbum

анлайнавы слоўнік

савакупі́цца, -куплю́ся, -ку́пішся, -ку́піцца; зак. (кніжн.).

Здзейсніць палавы акт.

|| незак. савакупля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. савакупле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́тка

‘унутраны палавы орган жанчын і самак жывёл’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

савакупле́нне, ‑я, н.

Кніжн. Палавы акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палаве́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

1. Набываць палавы колер.

Палавее ячмень.

2. Вызначацца сваім бледна-жоўтым колерам.

Неба палавела.

|| зак. запалаве́ць, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

савакупі́цца, ‑куплюся, ‑купішся, ‑купіцца; зак.

Кніжн. Здзейсніць палавы акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кан’юга́цыя, ‑і, ж.

У біялогіі — палавы працэс у інфузорый, водарасцей.

[Ад лац. conjugatio — злучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капуля́цыя, ‑і, ж.

Палавы працэс у ніжэйшых арганізмаў (грыбоў, водарасцей).

[Ад лац. copulatio — савакупленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фалікулі́н, ‑у, м.

Жаночы палавы гармон, які ўтвараецца ў яечніках.

[Ад лац. folliculus — мяшочак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзетаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Прызначаны для нараджэння патомства; палавы. Дзетародныя органы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спалаве́ць, ‑ее; зак.

Набыць палавы ² колер. Бліснулі першыя прамені, і хмара адразу спалавела. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)