паклі́каны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паклікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подмани́ть сов., разг. (подозвать) паклі́каць, падазва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хто́сьці, каго́сьці, каму́сьці, каго́сьці, кімсьці, (аб) кімсьці, займ. неазнач.

1. Невядома які чалавек; нехта.

Х. пастукаў у акно.

2. Які-н. чалавек, усё роўна хто.

Паклікаць кагосьці на дапамогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зазва́ць, ‑заву, ‑завеш, ‑заве; ‑завём, ‑завяце; зак., каго-што.

Паклікаць, запрасіць прыйсці, зайсці куды‑н. Зазваць у госці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дашапта́цца, ‑шапчуся, ‑шэпчашся, ‑шэпчацца; зак.

Разм. Шэптамі, нашэптваннем паклікаць на сябе бяду. — Усюды ты шэпчаш. Дашэпчашся, не думай. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прывала́ць (прывола́ць) ’прыцягнуць сілай’ (ТС). Відаць, з польск. przywołać ’паклікаць’, збліжанага з прывалачы́ < валачы́ (гл.). Да апошняга параўн. прыволо́ка ’набрыдзь’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вскрича́ть сов.

1. кры́кнуць, закрыча́ць;

2. (позвать) уст., прост. паклі́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помани́ть сов.

1. пазва́ць, паклі́каць;

2. (голосом или приманкой) пава́біць, пана́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́звать сов. паклі́каць; пазва́ць, (долго, неоднократно) папазыва́ць, папазва́ць, пагука́ць; (пригласить) запрасі́ць, папрасі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паклі́каны

1. подо́званный, окли́кнутый;

2. по́званный, подо́званный;

3. приглашённый, по́званный;

4. при́званный;

1-4 см. паклі́каць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)