холости́ть несов. паклада́ць, лягча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скопи́ть​II несов. (подвергать кастрации) лягча́ць, паклада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зле́гчваць

‘пакладаць (жывёл)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зле́гчваю зле́гчваем
2-я ас. зле́гчваеш зле́гчваеце
3-я ас. зле́гчвае зле́гчваюць
Прошлы час
м. зле́гчваў зле́гчвалі
ж. зле́гчвала
н. зле́гчвала
Загадны лад
2-я ас. зле́гчвай зле́гчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зле́гчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́лашыць

‘пакладаць, кастрыраваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ва́лашу ва́лашым
2-я ас. ва́лашыш ва́лашыце
3-я ас. ва́лашыць ва́лашаць
Прошлы час
м. ва́лашыў ва́лашылі
ж. ва́лашыла
н. ва́лашыла
Загадны лад
2-я ас. ва́лаш ва́лашце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ва́лашачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выхола́щивать несов.

1. (кастрировать) паклада́ць, лягча́ць, кастры́раваць;

2. перен. выпусто́шваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ *Лешкаць, лэ́шкаты ’пакладаць, кастрыраваць’ (кобр., Нар. лекс.). Інфікс ‑к‑ перадае аднаразовасць дзеяння (як, напрыклад, драг. пэцатэ — пэцкатэ ’пэцкаць’). Лексема ўзыходзіць да рус. лишать ’пазбаўляць чаго-небудзь’. У суседніх драг. гаворках — лэ́чатэ ’пакладаць’ (І. Лучыц-Федарэц).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Ляча́ць, леча́ты ’пакладаць’ (бяроз., Шатал.), драг. лэ́чатэ, шальч. ляхчаць (Сл. ПЗБ). Да лягча́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кастри́ровать сов. и несов. кастры́раваць; сов. (ещё) спаклада́ць, вы́легчаць; несов. (ещё) паклада́ць, лягча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Падле́йчаць ’падглядзець, падкапаць (напр. бульбу)’ (ТС), падлегчы ’тс’ (Мат. Гом.). Параўн. яшчэ лейчаць ’лягчаць, пакладаць’ (ТС). Да лячаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лягча́ць, ляхча́ць ’пакладаць (жывёл)’ (Нас., Бяльк., Шат., Касп., Юрч.; маладз., Янк. Мат.; ТСБМ). Рус. легча́ть, легчить. Да лёгкі (гл.) > лягчэй > рабіць лягчэй > лягча́ць. Сюды ж ле́гчыць ’патрабаваць злучкі (аб свінні)’ (Касп.), хаця семантыка разглядаемага слова значна адрозніваецца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)