азалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., каго-што (разм.).
1. перан. Пазалаціць, надаць залацісты колер чаму-н.
Восень азалаціла лес.
2. Шчодра ўзнагародзіць, абагаціць.
Небывалы ўраджай лёну азалаціў вяскоўцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́залаціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; зак., што.
Пакрыць пазалотай, пазалаціць усё або частку чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перезолоти́ть сов.
1. (всё, многое) пазалаці́ць, перазалаці́ць;
2. (заново) перазалаці́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазало́чаны
1. прич. позоло́ченный, перезоло́ченный;
2. прил. позоло́ченный;
1, 2 см. пазалаці́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазало́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пазалаціць.
2. у знач. прым. Пакрыты пазалотай. Бліснулі першыя промні сонца, зайчыкамі зайгралі на пазалочаным шпілі нейкага гарадскога будынка. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лісто́та, ‑ы, ДМ ‑тоце, ж., зб.
Разм. Тое, што і лісце. Восень яшчэ не паспела пазалаціць усёй лістоты на дрэвах, але ўжо сыпанула на іх вераснёўскую фарбу. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пілю́ля ж. пилю́ля;
◊ праглыну́ць ~лю — проглоти́ть пилю́лю;
пазалаці́ць ~лю — позолоти́ть пилю́лю;
падне́сці ~лю — поднести́ пилю́лю;
го́ркая п. — го́рькая пилю́ля
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
азалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., каго-што.
1. Асвяціўшы, надаць чаму‑н. залацісты колер, адценне. Сонца к небасхілу Паспяшала рупна на спакой начны І у раз апошні лес азалаціла... Гурло. // Зрабіць пажоўклым; пазалаціць. Азалаціла восень поле іржышчам, дрэвы лісцем, гумны снапамі; абвеяла хаты жытнім пылам; вострым пахам кастрыцы напоўніла вуліцу. Чорны.
2. Разм. Шчодра ўзнагародзіць. [Лазука:] — Дык я ж і кажу, што гэты лён азалаціў і наш калгас, і нас саміх. Сабаленка. [Парторг:] — Тут у аднаго дзядзькі ёсць у садку з паўдзесятка дрэў, дык яны яго азалацілі. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)