падча́ліцца, ‑ліцца; зак.

Спец. Тое, што і падчаліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падча́льванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падчальваць — падчаліць і падчальвацца — падчаліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падча́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падчаліцца.

2. Зал. да падчальваць (гл. падчаліць у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)