падча́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак.

Прычальваючы, наблізіцца.

П. да прыстані.

|| незак. падча́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падча́ліць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падча́лю падча́лім
2-я ас. падча́ліш падча́ліце
3-я ас. падча́ліць падча́ляць
Прошлы час
м. падча́ліў падча́лілі
ж. падча́ліла
н. падча́ліла
Загадны лад
2-я ас. падча́ль падча́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час падча́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падча́ліць сов. подча́лить;

п. да пры́стані — подча́лить к при́стани

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падча́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Спец.

1. Стаць на прычал дзе‑н., прыстаць да чаго‑н. Падчаліць да берага. Падчаліць да прыстані.

2. што. Прычальваючы, падцягнуць, наблізіць да чаго‑н. Падчаліць лодку да баржы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подча́лить сов. падча́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подча́литься падча́ліць, падча́ліцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падча́лены подча́ленный; см. падча́ліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падча́льваць несов. подча́ливать; см. падча́ліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падча́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падчаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падча́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падчаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)