падпа́сак, -ска, мн. -скі, -скаў, м.

Падлетак, які дапамагае пастуху.

|| прым. падпа́скавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзяўчы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. дзяўчы́нкі, -нак, ж.

Дзіця або падлетак жаночага полу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлапчу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Невялікі хлапец, падлетак.

|| прым. хлапчуко́вы, -ая, -ае.

Хлапчуковыя чаравікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хло́пчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Дзіця або падлетак мужчынскага полу.

З малых год х. пачаў працаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераро́стак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Падлетак, старэйшы па ўзросце, чым патрэбна для чаго-н.

Для харэаграфіі ён ужо п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ю́нга, -і, мн. -і, -аў, м.

Падлетак на судне, які вывучае марскую справу, а таксама, у некаторых замежных флатах, малодшы матрос.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беспрыту́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Бяздомнае дзіця, падлетак, у якіх няма бацькоў і якія жывуць без выхавання, догляду.

|| ж. беспрыту́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акселера́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Дзіця, падлетак, які вызначаецца раннім развіццём.

|| ж. акселера́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (разм.).

|| прым. акселера́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлапе́ц, -пца́, мн. -пцы́, -пцо́ў, м.

Падлетак мужчынскага полу.

|| памянш.-ласк. хлапчаня́, -ня́ці, мн.я́ты, -ня́т, н. і хлапчанё, -ня́ці, мн.я́ты, -ня́т, н.

|| прым. хлапе́чы, -ая, -ае і хлапе́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парабчу́к, ‑а, м.

Разм. Парабак-падлетак. [Зося:] — Дык гэта былы Сегенецкага парабак, парабчук, пастушок. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)