твори́тельный / твори́тельный паде́ж грам. тво́рны склон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́сны: м. склон грам. предло́жный (ме́стный) паде́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предло́жный грам. прыназо́ўнікавы;

предло́жный паде́ж ме́сны склон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́стный

1. мясцо́вы;

2. / ме́стный паде́ж грам. ме́сны склон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зва́тельный грам. / зва́тельный паде́ж клі́чны склон;

зва́тельная фо́рма клі́чная фо́рма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клі́чны грам. зва́тельный;

к. склон — зва́тельный паде́ж;

~ная фо́рма — зва́тельная фо́рма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тво́рны ў выразе: творны склон ’Instrumentalis’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр.). Калька рус. твори́тельный (падеж) ’тс’: вынік “суфіксальнай дывергенцыі” з заменай суф. ‑тель суф. ‑ны, гл. Бідэр у Прыгодзічы, Герман Бідэр як даследчык беларускай мовы. Мінск, 2007, 45; фактычна — частковага калькавання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дава́льны: дав. скл. Параўн. укр. дава́льний (відмінок). Аналагічным утварэннем з’яўляецца і рус. да́тельный (падеж). Калька грэч. або лац. назвы. Для рус. мовы Фасмер (1, 485) лічыць зыходным лац. casus dativus, якое калькуе грэч. δοτική (πτῶσις). Паводле Шанскага (1, Д, Е, Ж, 17), у рус. мове гэта запазычанне са ст.-слав. мовы, дзе сустракаецца ў перакладзе Граматыкі Іаана Дамаскіна, які зрабіў Іаан, экзарх балгарскі (дательный). У ст.-слав. мове дательныи з грэч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зале́жаць несов. зави́сеть;

гэ́та ад мяне́ не ~жыць — э́то от меня́ не зави́сит;

склон дапаўне́ння ~жыць ад дзеясло́ва — паде́ж дополне́ния зави́сит от глаго́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́дны I

1. (находящийся в прямом родстве) родно́й;

р. ба́цька — родно́й оте́ц;

~ная дачка́ — родна́я дочь;

2. (по месту рождения, по духу, унаследованный) родно́й, роди́мый;

р. край — родно́й (роди́мый) край;

~ная зямля́ — родна́я (роди́мая) земля́;

р. го́рад — родно́й (роди́мый) го́род;

~ная мо́ва — родно́й язы́к;

3. (дорогой, близкий) родно́й;

~ная шко́ла — родна́я шко́ла;

4. см. ро́днасны;

◊ р. кут — родно́й уголо́к

ро́дны II: р. склон грам. роди́тельный паде́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)