пазагніва́цца, ‑аецца; зак.

Падгнісці; стаць гнілым — пра ўсё, многае. Капуста пазагнівалася. Яблыкі пазагніваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгнаі́ць, ‑гнаю, ‑гноіш, ‑гноіць; зак., што.

Дрэнна захоўваючы, даць падгнісці; трохі згнаіць. Прыгнаіць сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгнаі́ць, ‑гнаю, ‑гноіш, ‑гноіць; зак., што і чаго.

Разм. Дрэнна даглядаючы, захоўваючы, даць падгнісці. Падгyаіць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгно́йваць

‘дрэнна захоўваючы што-небудзь, даваць падгнісці, трохі згнойваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыгно́йваю прыгно́йваем
2-я ас. прыгно́йваеш прыгно́йваеце
3-я ас. прыгно́йвае прыгно́йваюць
Прошлы час
м. прыгно́йваў прыгно́йвалі
ж. прыгно́йвала
н. прыгно́йвала
Загадны лад
2-я ас. прыгно́йвай прыгно́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыгно́йваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пападгніва́ць, ‑ае; зак.

Разм. Падгнісці — пра ўсё, многае. Пападгнівалі штыкеціны. □ [Нікан] .. давёў бацькаў млын да таго, што нават крылы пападгнівалі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пад..., (а таксама пад’..., пада...), прыстаўка.

I. Ужываецца пры ўтварэнні дзеясловаў і вытворных ад іх слоў, падаючы ім значэнне:

1. Накіраванасці дзеяння знізу ўверх, напрыклад: падкінуць, падняць, падскочыць, падважванне.

2. Накіраванасці дзеяння ў бок ніжняй часткі, да нізу або пад ніз чаго‑н., напрыклад: падкапаць, падрыць, падбіўка.

3. Набліжэння да каго‑, чаго‑н., напрыклад: падпаўзці, падплысці, падбяганне, падноска.

4. Дабаўлення чаго‑н., напрыклад: падліць, падмяшаць, падсыпаць.

5. Праяўлення дзеяння або стану не ў поўную меру, не на поўную сілу, напрыклад: падгаіцца, падгнісці, падквасіць, падлячыць, падмазаць, падсохнуць.

6. Дадатковага дзеяння (для дасягнення лепшага выніку), напрыклад: падвінціць, падгладзіць.

7. Тайнага, скрытнага ад іншых дзеяння, напрыклад: падгледзець, падпільнаваць, падслухаць.

8. Паўторнага дзеяння, якое суправаджае якое‑н. іншае дзеянне, напрыклад: падыграць (на музычным інструменце), падтакваць, падбрэхваць.

II. Ужываецца для ўтварэння назоўнікаў і прыметнікаў, надаючы ім значэнне:

9. Знаходжання ніжэй чаго‑н., унізе чаго‑н., напрыклад: падглеба, падзямелле, падкаўнерык, падводны, падземны, падстраўнікавы.

10. Знаходжання каля, паблізу чаго‑н., напрыклад: падгор’е, падлессе, падмаскоўны.

11. Часткі чаго‑н. цэлага, буйнога, напрыклад: падатрад, падвід, падклас, падстанцыя.

12. Знаходжання пад чыёй‑н. уладай, у сферы чаго‑н., напрыклад: падначалены, паднявольны, падсудны.

13. Звання ніжэй каго‑н., пасады памочніка, напрыклад: падпалкоўнік, падкухцік, падмайстар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)