пра, прыназ. з В.

Ужыв. пры абазначэнні прадмета размовы, думкі або пачуцця.

Пагаварыць пра адпачынак.

Колькі раз я ўспамінаў пра цябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаманлі́вы, -ая, -ае.

1. Які любіць пагаварыць; гаваркі.

Г. хлопец.

2. перан. Шумлівы, звонкі, з пералівамі.

Г. ручай.

|| наз. гаманлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабазі́каць

‘пагаварыць тое-сёе, пабалбатаць, папустасловіць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабазі́каю пабазі́каем
2-я ас. пабазі́каеш пабазі́каеце
3-я ас. пабазі́кае пабазі́каюць
Прошлы час
м. пабазі́каў пабазі́калі
ж. пабазі́кала
н. пабазі́кала
Загадны лад
2-я ас. пабазі́кай пабазі́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабазі́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамо́віцца, -мо́ўлюся, -мо́вішся, -мо́віцца; зак., з кім (разм.).

Сказаць адзін другому некалькі слоў, нядоўга пагаварыць.

Няма з кім словам п.

|| незак. перамаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сябро́ўскі, -ая, -ае.

1. гл. сябар.

2. Заснаваны на сяброўстве, добразычлівы.

Сяброўская атмасфера.

Пагаварыць па-сяброўску (прысл.).

3. Які ўмее сябраваць.

А ты — хлопец с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арышта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Уст. Той, хто пазбаўлены волі, знаходзіцца пад вартай.

•••

Пагаварыць сорак бочак арыштантаў гл. пагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поговори́ть сов. пагавары́ць, (долго, неоднократно) папагавары́ць, папагаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папукча́ць

‘утварыць пуканне ад бражэння; пагаварыць невыразна, пра сябе; пабрадзіць, пабурчаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папукчу́ папукчы́м
2-я ас. папукчы́ш папукчыце́
3-я ас. папукчы́ць папукча́ць
Прошлы час
м. папукча́ў папукча́лі
ж. папукча́ла
н. папукча́ла
Загадны лад
2-я ас. папукчы́ папукчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час папукча́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перемо́лвить сов., разг. перакі́нуцца (абмо́віцца) сло́вам; пагавары́ць;

не́ с кем сло́ва перемо́лвить няма́ з кім сло́вам перакі́нуцца (пагавары́ць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасудзі́ць, -уджу́, -у́дзіш, -у́дзіць; зак.

1. каго. Засудзіць усіх, многіх.

Усіх злачынцаў пасудзілі.

2. заг. пасудзі́(це). Ужыв. ў знач.: падумай(це), уяві(це) сабе.

Пасудзі сабе, ці можна так рабіць.

3. Пагаварыць, папляткарыць некаторы час (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)