стру́шваць

‘страсаць што-небудзь; высыпаць што-небудзь паволі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стру́шваю стру́шваем
2-я ас. стру́шваеш стру́шваеце
3-я ас. стру́швае стру́шваюць
Прошлы час
м. стру́шваў стру́швалі
ж. стру́швала
н. стру́швала
Загадны лад
2-я ас. стру́швай стру́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час стру́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мастако́ліць

‘паволі, няжвава рабіць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мастако́лю мастако́лім
2-я ас. мастако́ліш мастако́ліце
3-я ас. мастако́ліць мастако́ляць
Прошлы час
м. мастако́ліў мастако́лілі
ж. мастако́ліла
н. мастако́ліла
Загадны лад
2-я ас. мастако́ль мастако́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мастако́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

су́нуцца², -нуся, -нешся, -нецца; су́нься; незак. (разм.).

1. Вельмі павольна рухацца.

Калёсы ледзь сунуліся па гразі.

Па небе сунуліся дажджавыя хмары.

2. Перамяшчацца, перасоўвацца, спаўзаць куды-н.

Пласт саломы паволі сунуўся з воза.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асу́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Апаўзці, асесці.

Грунт асунуўся.

2. Паволі апусціцца, зваліцца.

Чалавек асунуўся на зямлю ад слабасці.

3. перан. Схуднець, змарнець.

Ён з выгляду пастарэў, асунуўся.

|| незак. асо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умалёгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Уламаць, угаварыць, умаліць. Паволі, паволі ўмалёгалі .. [Домну]. Івану нават удалося за стол пасадзіць. Лобан. Цяжэй было ўмалёгаць Яўгена. Ён хоць і свабодны мастак, але часу вольнага не меў. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

1. Есці або піць паволі, з асалодай, каб адчуць смак (у 1 і 2 знач.).

С. кляновы сок.

С. кожны глыток.

2. Есці ці піць на пробу; каштаваць.

Асцярожна с.

3. перан. Успрымаць, адчуваючы асаблівае задавальненне, цешыцца, радавацца чаму-н.

С. апошнія навіны.

|| наз. смакава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабратлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Дабрадушны, лагодны. Поўны дабратлівы твар Гаховіча паволі набракаў чырванню. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бако́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бакоўкі. Ярашэвіч паволі ідзе да баковачных дзвярэй. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кулды́баць ’кульгаць, паволі ісці’ (Нас.). Гл. калдыбаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

але́шкавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і альховы, алешнікавы. [Воўк] паволі пасунуў праз алешкавы параснік, што ля ракі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)