Verbum

тарата́йка, -і, ДМ -та́йцы, мн. -і, -та́ек, ж. (разм.).

Лёгкая павозка на двух колах.

каля́ска, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.

1. Чатырохколавы экіпаж на рысорах з адкідным верхам.

2. Маленькая ручная павозка, звычайна крытая, для катання дзяцей; вазок.

Дзіцячая к.

3. Невялікая павозка спецыяльнага прызначэння.

Матацыкл з каляскай.

|| прым. каля́сачны, -ая, -ае.

двухко́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Павозка на двух колах.

Санітарныя двухколкі адвозілі раненых.

таранта́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Конная, звычайна крытая павозка на чатырох колах.

|| прым. таранта́сны, -ая, -ае.

са́ні, -е́й.

Зімовая павозка на двух палазах.

Паехаць у санях па дровы.

|| прым. са́нны, -ая, -ае.

С. след.

тача́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Рысорная павозка з адкрытым кузавам для запрэжкі пары коней.

прычэ́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Павозка (або вагон, прыстасаванне), якая прычэпліваецца да самаходнага транспартнага сродку.

Трактар з прычэпам.

фурго́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Крытая павозка для паклажы, а таксама крыты аўтамабіль для перавозкі грузаў.

|| прым. фурго́нны, -ая, -ае.

кібі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Крытая дарожная павозка ў качэўнікаў.

2. Пераноснае жыллё ў качэўнікаў; юрта.

|| прым. кібі́тачны, -ая, -ае.