обложи́ть сов.
1. в разн. знач. аблажы́ць, мног. паабклада́ць, паабкла́дваць;
ту́чи обложи́ли не́бо хма́ры аблажы́лі не́ба;
обложи́ло язы́к аблажы́ла язы́к;
обложи́ть нало́гом аблажы́ць пада́ткам;
2. (вокруг кого-, чего-л.) аблажы́ць, абкла́сці, мног. паабклада́ць, паабкла́дваць;
обложи́ть поду́шками (кого) аблажы́ць (абкла́сці) паду́шкамі (каго);
3. (отделать, облицевать) аблажы́ць, абкла́сці, мног. паабклада́ць, паабкла́дваць, абліцава́ць, мног. паабліцо́ўваць;
4. охот. абкружы́ць, аступі́ць; см. обкла́дывать 2;
5. (обругать) груб., прост. аблажы́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ложить сов.
1. (вынуть откуда-л.) вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць; (много чего-л.) вы́класці, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць;
2. (покрыть поверхность чем-л.) вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць; вы́масціць, мног. павымо́шчваць; (кругом) аблажы́ць, абкла́сці, мног. паабклада́ць, паабкла́дваць; (выстлать) вы́слаць, мног. павысціла́ць;
3. (отделать обшивкой) уст. аблямава́ць, мног. пааблямо́ўваць, абшы́ць, мног. паабшыва́ць;
4. (соорудить из камня, кирпича) злажы́ць, скла́сці, мног. пасклада́ць, паскла́дваць, вы́лажыць, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць;
5. перен. (высказать), разг. вы́лажыць, вы́класці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)