распоряжа́ться несов.
1. (отдавать приказания) распараджа́цца;
2. (организовывать) клапаці́цца;
3. (находить применение) выкарысто́ўваць;
распоряжа́ться вы́деленными су́ммами выкарысто́ўваць вы́дзеленыя су́мы;
4. (хозяйничать) распараджа́цца; (управлять) кірава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отчёт м. справазда́ча, -чы ж.;
отда́ть себе́ отчёт усвядо́міць, зразуме́ць;
челове́к до́лжен отдава́ть себе́ отчёт во всех свои́х посту́пках чалаве́к паві́нен разуме́ць су́тнасць усі́х сваі́х учы́нкаў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закла́дывать несов.
1. в разн. знач. заклада́ць, закла́дваць;
2. (заполнять пустое пространство) заклада́ць, закла́дваць;
3. (отдавать в залог) заклада́ць, закла́дваць, застаўля́ць;
4. (запрягать) запрага́ць, заклада́ць, закла́дваць; см. заложи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
свядо́масць ж.
1. в разн. знач. созна́ние ср.;
грама́дская с. — обще́ственное созна́ние;
2. (способность понимать, отдавать себе отчёт в чём-л.) созна́тельность; осмы́сленность;
с. мас — созна́тельность масс;
с. учы́нку — созна́тельность (осмы́сленность) посту́пка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зано́сіць несов.
1. в разн. знач. заноси́ть; (доставлять — ещё) относи́ть, сноси́ть; (вписывать куда-л. — ещё) вноси́ть;
2. перен. уноси́ть;
1, 2 см. зане́сці;
3. разг. попа́хивать, припа́хивать; отдава́ть;
з. бензі́нам — попа́хивать бензи́ном;
чай ~сіў ры́бай — чай отдава́л ры́бой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выдзяля́ць несов.
1. (из общей массы с какой-л. целью; отмечать каким-л. образом) выделя́ть;
2. (отдавать в пользование) выделя́ть, отделя́ть;
3. физиол. выделя́ть, источа́ть;
1-3 см. вы́дзеліць 1-3;
4. (издавать, испускать, распространять) источа́ть;
пе́чы ~ля́лі — гарачыню́ пе́чи источа́ли жар
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вылуча́ць несов.
1. выделя́ть, отделя́ть;
2. выдвига́ть, выставля́ть;
3. (отдавать в пользование) выделя́ть;
4. выбира́ть, находи́ть;
5. издава́ть, испуска́ть;
1-5 см. вы́лучыць 1-5;
6. излуча́ть;
со́нца ~ча́е цеплыню́ — со́лнце излуча́ет тепло́;
яго́ во́чы ~ча́лі ра́дасць — его́ глаза́ излуча́ли ра́дость;
7. тип. выделя́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уступа́ть несов.
1. (кого, что, кому, чему) уступа́ць;
2. (поддаваться) паддава́цца (каму, чаму);
3. (кому, чему в чём) уступа́ць; саступа́ць; пераступа́ць;
никому́ не уступа́ть в зна́ниях ніко́му не ўступа́ць у ве́дах;
4. (продавать) разг. прадава́ць; (отдавать дешевле) уступа́ць, саступа́ць, пераступа́ць; см. уступи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выдава́ць несов.
1. (снабжать чем-л.) выдава́ть;
2. (добывать, производить) выдава́ть;
3. (выпускать из печати, обнародовать) издава́ть;
4. (тайну и т.п.) выдава́ть, разглаша́ть; (о человеке — ещё) предава́ть;
5. выдава́ть (себя за кого-л.), изобража́ть (из себя кого-л.), ко́рчить (из себя кого-л.);
6. (замуж) выдава́ть, отдава́ть;
7. (звук) издава́ть;
1-7 см. вы́даць;
8. разг. каза́ться;
сяро́д малы́х ён выдае́ вялі́кім — среди́ ма́леньких он ка́жется больши́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
предава́ть несов.
1. (отдавать) аддава́ць;
предава́ть осмея́нию аддава́ць на пасме́шышча;
предава́ть сме́рти аддава́ць на смерць;
предава́ть ка́зни аддава́ць на смерць; кара́ць сме́рцю;
предава́ть суду́ аддава́ць пад суд;
2. (изменять) здра́джваць (каму, чаму); (выдавать) выдава́ць (каго, што);
предава́ть ро́дину здра́джваць радзі́ме;
◊
предава́ть ана́феме (кого-л.) абвяшча́ць ана́фему (каму-небудзь);
предава́ть гла́сности даво́дзіць да агу́льнага ве́дама, апубліко́ўваць;
предава́ть забве́нию аддава́ць забыццю́, забыва́ць;
предава́ть земле́ хава́ць, аддава́ць зямлі́;
предава́ть огню́ и мечу́ аддава́ць агню́ і мячу́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)