распоряжа́ться несов.

1. (отдавать приказания) распараджа́цца;

2. (организовывать) клапаці́цца;

3. (находить применение) выкарысто́ўваць;

распоряжа́ться вы́деленными су́ммами выкарысто́ўваць вы́дзеленыя су́мы;

4. (хозяйничать) распараджа́цца; (управлять) кірава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отчёт м. справазда́ча, -чы ж.;

отда́ть себе́ отчёт усвядо́міць, зразуме́ць;

челове́к до́лжен отдава́ть себе́ отчёт во всех свои́х посту́пках чалаве́к паві́нен разуме́ць су́тнасць усі́х сваі́х учы́нкаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закла́дывать несов.

1. в разн. знач. заклада́ць, закла́дваць;

2. (заполнять пустое пространство) заклада́ць, закла́дваць;

3. (отдавать в залог) заклада́ць, закла́дваць, застаўля́ць;

4. (запрягать) запрага́ць, заклада́ць, закла́дваць; см. заложи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свядо́масць ж.

1. в разн. знач. созна́ние ср.;

грама́дская с. — обще́ственное созна́ние;

2. (способность понимать, отдавать себе отчёт в чём-л.) созна́тельность; осмы́сленность;

с. мас — созна́тельность масс;

с. учы́нку — созна́тельность (осмы́сленность) посту́пка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зано́сіць несов.

1. в разн. знач. заноси́ть; (доставлять — ещё) относи́ть, сноси́ть; (вписывать куда-л. — ещё) вноси́ть;

2. перен. уноси́ть;

1, 2 см. зане́сці;

3. разг. попа́хивать, припа́хивать; отдава́ть;

з. бензі́нам — попа́хивать бензи́ном;

чай ~сіў ры́бай — чай отдава́л ры́бой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдзяля́ць несов.

1. (из общей массы с какой-л. целью; отмечать каким-л. образом) выделя́ть;

2. (отдавать в пользование) выделя́ть, отделя́ть;

3. физиол. выделя́ть, источа́ть;

1-3 см. вы́дзеліць 1-3;

4. (издавать, испускать, распространять) источа́ть;

пе́чы ~ля́лі — гарачыню́ пе́чи источа́ли жар

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вылуча́ць несов.

1. выделя́ть, отделя́ть;

2. выдвига́ть, выставля́ть;

3. (отдавать в пользование) выделя́ть;

4. выбира́ть, находи́ть;

5. издава́ть, испуска́ть;

1-5 см. вы́лучыць 1-5;

6. излуча́ть;

со́нца ~ча́е цеплыню́ — со́лнце излуча́ет тепло́;

яго́ во́чы ~ча́лі ра́дасць — его́ глаза́ излуча́ли ра́дость;

7. тип. выделя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уступа́ть несов.

1. (кого, что, кому, чему) уступа́ць;

2. (поддаваться) паддава́цца (каму, чаму);

3. (кому, чему в чём) уступа́ць; саступа́ць; пераступа́ць;

никому́ не уступа́ть в зна́ниях ніко́му не ўступа́ць у ве́дах;

4. (продавать) разг. прадава́ць; (отдавать дешевле) уступа́ць, саступа́ць, пераступа́ць; см. уступи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдава́ць несов.

1. (снабжать чем-л.) выдава́ть;

2. (добывать, производить) выдава́ть;

3. (выпускать из печати, обнародовать) издава́ть;

4. (тайну и т.п.) выдава́ть, разглаша́ть; (о человеке — ещё) предава́ть;

5. выдава́ть (себя за кого-л.), изобража́ть (из себя кого-л.), ко́рчить (из себя кого-л.);

6. (замуж) выдава́ть, отдава́ть;

7. (звук) издава́ть;

1-7 см. вы́даць;

8. разг. каза́ться;

сяро́д малы́х ён выдае́ вялі́кім — среди́ ма́леньких он ка́жется больши́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предава́ть несов.

1. (отдавать) аддава́ць;

предава́ть осмея́нию аддава́ць на пасме́шышча;

предава́ть сме́рти аддава́ць на смерць;

предава́ть ка́зни аддава́ць на смерць; кара́ць сме́рцю;

предава́ть суду́ аддава́ць пад суд;

2. (изменять) здра́джваць (каму, чаму); (выдавать) выдава́ць (каго, што);

предава́ть ро́дину здра́джваць радзі́ме;

предава́ть ана́феме (кого-л.) абвяшча́ць ана́фему (каму-небудзь);

предава́ть гла́сности даво́дзіць да агу́льнага ве́дама, апубліко́ўваць;

предава́ть забве́нию аддава́ць забыццю́, забыва́ць;

предава́ть земле́ хава́ць, аддава́ць зямлі́;

предава́ть огню́ и мечу́ аддава́ць агню́ і мячу́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)