огнестре́льный агнястрэ́льны;

огнестре́льное ору́жие агнястрэ́льная збро́я;

огнестре́льная ра́на агнястрэ́льная ра́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обре́з (оружие, обрезанный край) абрэ́з, -за м.; (действие) абрэ́з, -зу м.;

◊

в обре́з у абрэ́з.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́лючы

1. прич. ко́лющий;

2. прил. в разн. знач. ко́лющий;

к. боль — ко́лющая боль;

~чая збро́я — ко́лющее ору́жие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обоюдоо́стрый

1. во́стры з або́двух бако́ў, двухбаковаво́стры;

обоюдоо́строе ору́жие во́страя з або́двух бако́ў (двухбаковаво́страя) збро́я;

2. перен. двухбакованебяспе́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вооруже́ние ср.

1. узбрае́нне, -ння ср.; (неоконч. действие — ещё) узбро́йванне, -ння ср.;

2. (оружие) узбрае́нне, -ння ср.; збро́я, -ро́і ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

теса́к м.

1. (плотничий топор) склюд, род. склю́да, м., сяке́ра, -ры ж.;

2. (оружие) ист., воен. цяса́к, род. цесака́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ружжо́ ’стрэльба’ (ТСБМ), ружʼё ’тс’ (Сл. ПЗБ), ружʼе́ ’тс’ (ТС), ружэ́йны ’які мае адносіны да ружжа’, ’які праводзіцца з ружжом’ (ТСБМ). З рус. ружьё, якое першапачаткова ўжывалася ў зборным значэнні ’зброя ўвогуле’, як і оружье́, ад якога паходзіць. Оружье́/оружие ’гармата; зброя’ < прасл. *orǫžьje (дзе ž < g) з тым жа коранем *rǫg‑, што і ў *rǫgati (гл. ругнуцца). Разглядаецца адначасова як вынік кантамінацыі з прасл. *orǫdьje ’гармата’ (Чарных, 2, 606) насуперак Фасмеру. Апошні, акрамя таго, лічыць, што оружье — царкоўнаславянізм пры спрадвечнай форме ружьё (Фасмер, 3, 154). Паводле Адзінцова (Этимология–1985, 123), адпадзенне пачатковага галоснага адбылося па-за межамі Расіі, што сумнеўна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

а́томный а́тамны;

а́томная эне́ргия физ. а́тамная эне́ргія;

а́томное ору́жие а́тамная збро́я;

а́томное ядро́ физ. а́тамнае ядро́;

а́томная ма́сса физ. а́тамная ма́са.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́лющий

1. прич. які́ (што) ко́ле;

2. прил. ко́лючы;

ко́лющая боль ко́лючы боль;

ко́лющее ору́жие ко́лючая збро́я;

3. перен. (колючий) калю́чы; (язвительный) з’е́длівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́дерный в разн. знач. я́дзерны;

я́дерная фи́зика я́дзерная фі́зіка;

я́дерное ору́жие я́дзерная збро́я;

я́дерный потенциа́л я́дзерны патэнцыя́л;

я́дерный взрыв я́дзерны вы́бух;

я́дерный реа́ктор я́дзерны рэа́ктар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)