ню́хальнік
‘нос’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ню́хальнік |
ню́хальнікі |
| Р. |
ню́хальніка |
ню́хальнікаў |
| Д. |
ню́хальніку |
ню́хальнікам |
| В. |
ню́хальнік |
ню́хальнікі |
| Т. |
ню́хальнікам |
ню́хальнікамі |
| М. |
ню́хальніку |
ню́хальніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бу́льбіна ж. карто́фелина;
◊ нос ~най — нос карто́шкой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расква́сіць, -ква́шу, -ква́сіш, -ква́сіць; -ква́шаны; зак., што (разм.).
1. Размачыць, зрабіць гразкім.
Дарогу расквасіла (безас.), не праехаць.
2. Разбіць да крыві (нос, твар).
Р. нос.
|| незак. расква́шваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гугня́вы, -ая, -ае.
Які гаворыць у нос.
|| наз. гугня́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насавы́, -а́я, -о́е.
1. гл. нос.
2. Які выгаворваецца ў нос.
Насавое вымаўленне.
3. Прызначаны для носа.
Насавая хустачка.
4. Які знаходзіцца на носе судна, самалёта і інш.
Насавая частка палубы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пу́говка ж. гу́зічак, -чка м.;
◊
нос пу́говкой шутл. нос гу́зікам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́смаркаць сов., разг. вы́сморкать;
в. нос — вы́сморкать нос
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расква́сіць сов., прост. расква́сить;
р. нос — расква́сить нос
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карто́шка разг. бу́льба, -бы ж.;
нос карто́шкой нос бу́льбінай (як бу́льба).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рабаці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).
Вяснушка.
Нос у рабацінках.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)