абнасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць; -но́шаны; зак., што (разм.).

Панасіўшы адзенне, абутак, зрабіць яго зручным, прывычным.

А. новыя чаравікі.

|| незак. абно́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шука́нне, -я, н.

1. гл. шукаць.

2. мн. -і, -яў. Імкненне да чаго-н. новага, старанні знайсці новыя шляхі (у навуцы, мастацтве).

Творчыя шуканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авангарды́зм, -у, м.

Агульная назва розных плыней у мастацтве 20 ст., якія парываюць з рэалізмам і шукаюць новыя формы мастацкага выяўлення.

|| прым. авангарды́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапаве́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; незак.

1. Гаварыць пропаведзь (уст.).

2. перан., што. Распаўсюджваць якое-н. вучэнне, погляды, думкі і пад. (кніжн.).

П. новыя ідэі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хай-тэ́к, нескл., м.

1. Самыя новыя навукова-тэхнічныя распрацоўкі.

2. Кірунак у архітэктуры і дызайне, які эстэтычна засвойвае інавацыйныя распрацоўкі перадавых галін навукі і тэхнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абнасі́ць сов. обноси́ть;

а. но́выя бо́ты — обноси́ть но́вые сапоги́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Аднамесны матацыкл.

Новыя мадэлі мапедаў і скутараў карыстаюцца вялікім попытам.

2. Аднамесная спартыўная лодка з падвесным маторам.

|| прым. ску́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набо́йка, -і, ДМо́йцы, мн. -і, -бо́ек, ж.

Ніжні слой абцаса або спецыяльная пласцінка, якая набіваецца на абцас.

Стаптаць набойкі.

Зрабіць новыя набойкі.

|| прым. набо́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нава́тар, ‑а, м.

Той, хто ўносіць і ажыццяўляе новыя, прагрэсіўныя ідэі, прынцыпы, прыёмы ў якой‑н. галіне дзейнасці. Наватары вытворчасці. □ Творчая думка наватараў адкрывае новыя і новыя магчымасці павышэння прадукцыйнасці працы. «Беларусь».

[Ад лац. novator — абнавіцель, вынаходнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спага́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (разм.).

1. Забрудзіць, зрабіць паганым, нячыстым.

С. новыя боты.

2. перан. Зняважыць, пазбавіць святасці.

С. ідэю.

|| незак. спага́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)