нейтраліза́цыя, ‑і,
1.
2. Хімічная рэакцыя ўзаемадзеяння кіслот з асновамі, у выніку якой утвараюцца солі і раствор набывае
[Фр. neutralisation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нейтраліза́цыя, ‑і,
1.
2. Хімічная рэакцыя ўзаемадзеяння кіслот з асновамі, у выніку якой утвараюцца солі і раствор набывае
[Фр. neutralisation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бесстаро́нні, ‑яя, ‑яе.
Не схільны загадзя аддаваць перавагу якому‑н. боку (пры дыскусіі, спрэчцы і інш.); аб’ектыўны,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)