паначэ́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; што і чаго.

Начарціць вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычарці́ць, ‑чарчу, ‑чэрціш, ‑чэрціць; зак., што.

Начарціць у дадатак да ўжо начэрчанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Начыры́ць ’начарціць’ (Ян.). Ад чырыць ’чарціць, праводзіць лінію’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пункці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Начарціць (чарціць), намаляваць (маляваць) пункцірам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рчаны; зак., што.

1. Начарціць нанава.

П. план будынка.

2. Зняць копію з якога-н. чарцяжа.

П. план на кальку.

|| незак. перачэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перачэ́рчванне,-я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учарці́ць, учарчу, учэрціш, учэрціць; зак., што.

Начарціць унутры чаго‑н.; дабавіць што‑н. у чарцёж. Учарціць квадрат у прамавугольнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́нтур, ‑у, м.

Абрыс, лінія, якая ачэрчвае форму прадмета. Контуры гор вырысоўваліся на гарызонце. Начарціць контуры цела. □ Доўгія стракатыя цені трацілі свае контуры, мякчэлі, расплываліся і знікалі. Дуброўскі.

[Фр. contour.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кон, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Месца, дзе ставяцца фігуры, якія трэба выбіваць (пры гульні ў гарадкі, пікара і пад.), або месца, куды кладзецца стаўка ў азартных гульнях.

Начарціць к.

Паставіць грошы на к.

2. Адна партыя якой-н. гульні.

Згуляць адзін к.

◊

Ставіць на кон — рызыкаваць сваім жыццём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.

1. каго-што. Напісаць, унесці куды-н., напр., у спіс.

У. прапушчаныя словы.

У. даўжнікоў у запісную кніжку.

У. новую старонку ў гісторыю (перан., высок.).

2. што. У матэматыцы: начарціць адну фігуру ўнутры другой з захаваннем пэўных умоў.

У. трохвугольнік у акружнасць.

3. што. З апетытам з’есці (разм.).

У. булку.

|| незак. упі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схе́ма ж., в разн. знач. схе́ма;

начарці́ць ~му — начерти́ть схе́му;

с. арты́кула — схе́ма статьи́;

мы́сліць гато́вымі ~мамі — мы́слить гото́выми схе́мами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)