нахра́пам, прысл.

Разм. Дзёрзка, нахабна. Браць нахрапам. Лезці нахрапам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наха́бнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Паводзіць сябе нахабна, бесцырымонна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахра́пом нареч., разг. нахра́пам; (насильно) гва́лтам; (нагло) наха́бна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загра́біць

‘загрэбці, схапіць, нахабна забраць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загра́блю загра́бім
2-я ас. загра́біш загра́біце
3-я ас. загра́біць загра́бяць
Прошлы час
м. загра́біў загра́білі
ж. загра́біла
н. загра́біла
Загадны лад
2-я ас. загра́б загра́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час загра́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

верало́мны, ‑ая, ‑ае.

Які нахабна парушыў клятву, дагавор; каварны, здрадніцкі. Вераломны ўчынак. Вераломны напад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́гліць

‘нахабна прымушаць каго-небудзь да чаго-небудзь (не вынагляй яго ехаць); прымусова аднімаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. на́глю на́глім
2-я ас. на́гліш на́гліце
3-я ас. на́гліць на́гляць
Прошлы час
м. на́гліў на́глілі
ж. на́гліла
н. на́гліла
Загадны лад
2-я ас. на́глі на́гліце
Дзеепрыслоўе
цяп. час на́глячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абіра́ла, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ра́л (разм.).

Той, хто бессаромна, нахабна абірае каго-н. або бярэ з другога непамерную плату, запрошвае вялікую цану.

Абіралы давялі да галечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыму́сам, прысл.

Сілаю, прымушэннем. Мне таксама зрабілася няёмка, быццам я нахабна, прымусам, вырваў у яе [Міхаліны] найвялікшую тайну, якую яна цяпер старанна хавае ад людзей. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ага́ззю ’нахабна’ (Касп.) да агазны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прына́гліць ’гвалтам, нахабна прымушаць да чаго-небудзь’ (Нас.). Да на́гліць ’нахабна хлусіць; прымушаць’ (гл.), якое ад на́глы (гл.). Хутчэй за ўсё, сюды ж таксама прынагляда́ць ’прымушаць’ (шальч., Сл. ПЗБ), якое, такім чынам, трэба лічыць вынікам кантамінацыі прына́гліць з нагляда́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)