пласці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
1. Памянш. да пласціна. Добра вытачаныя пласцінкі з касцей маманта ўпрыгожваюць адзенне. В. Вольскі.
2. Дыск з пластычнага матэрыялу з гукавым запісам для прайгравання. Там у падарунках былі настольны гадзіннік, патэфон з наборам пласцінак і паляўнічая стрэльба. Кавалёў.
3. Шкло, пакрытае святлочуллівым слоем для фатаграфічных здымкаў. Фатаграфічная пласцінка.
4. Спец. Плоская частка ліста ў раслін. Ліставыя пласцінкі.
5. Спец. Складка на ніжнім баку шапачкі ў некаторых грыбоў.
•••
Крывяныя пласцінкі — элементы крыві млекакормячых, якія маюць здольнасць згушчаць кроў.
Змяніць пласцінку гл. змяніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэлефо́н м. телефо́н;
міжгаро́дні т. — междугоро́дный телефо́н;
палявы́ т. — полево́й телефо́н;
насто́льны т. — насто́льный телефо́н;
со́тавы т. — со́товый телефо́н;
гавары́ць па ~не — говори́ть по телефо́ну;
◊ вісе́ць (сядзе́ць) на ~не — висе́ть (сиде́ть) на телефо́не
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)