напо́рысты, -ая, -ае.

Які рашуча дабіваецца сваёй мэты, настойлівы.

Н. чалавек.

Н. характар.

|| наз. напо́рыстасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насты́рны, -ая, -ае (разм.).

Упарты ў дасягненні чаго-н., вельмі настойлівы.

Н. хлопец.

|| наз. насты́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узмо́цнены, -ая, -ае.

1. Павялічаны, палепшаны.

Узмоцненае харчаванне.

2. Надта настойлівы (кніжн.).

Узмоцненыя просьбы.

|| наз. узмо́цненасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабіўны́, -а́я, -о́е.

1. Які прабівае што-н.

Прабіўная сіла снарада.

2. перан. Энергічны і настойлівы (разм.).

П. хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упо́ристый разг. упа́рты, цвёрды; (настойчивый) насто́йлівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нясто́мны, -ая, -ае.

1. Які не ведае стомы; настойлівы, упарты.

Н. працаўнік.

Н. у пошуках ісціны.

2. Неаслабны, пастаянны.

Н. гоман птушак.

|| наз. нясто́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́жны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Бесперапынны, настойлівы, упарты. Вецер заложны шуміць, не сціхае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Падло́бісты ’пануры’ (Мат. Гом.), ’упарты, настойлівы’ (Сцяшк. Сл.). Да лоб (гл.), першапачаткова ’той, хто глядзіць спадылба’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Няўры́мст (niŭrymst) ’нецярплівы’ (Арх. Федар.), няўры́мста, няўры́мсцік ’тс’ (Янк. 3., Сл. ЦРБ), няўры́мслівы ’неспакойны, настойлівы’ (парыц., Янк. Мат.), няўры́мсціць ’не уцярпець’ (Грыг.). Да ўры́мсціць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

патрабава́льны, -ая, -ае.

1. Строгі, які патрабуе многага ад іншых.

П. загадчык.

2. З высокімі патрабаваннямі, вельмі разборлівы.

П. чытач.

3. Які выражае патрабаванне (у 2 знач.), настойлівы.

П. стук.

4. Які змяшчае патрабаванне (у 5 знач.; спец.).

Патрабавальная ведамасць.

|| наз. патрабава́льнасць, -і, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)