насто́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насто́йлівы насто́йлівая насто́йлівае насто́йлівыя
Р. насто́йлівага насто́йлівай
насто́йлівае		 насто́йлівага насто́йлівых
Д. насто́йліваму насто́йлівай насто́йліваму насто́йлівым
В. насто́йлівы (неадуш.)
насто́йлівага (адуш.)		 насто́йлівую насто́йлівае насто́йлівыя (неадуш.)
насто́йлівых (адуш.)
Т. насто́йлівым насто́йлівай
насто́йліваю		 насто́йлівым насто́йлівымі
М. насто́йлівым насто́йлівай насто́йлівым насто́йлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насто́йлівы, -ая, -ае.

1. Рашучы ў дасягненні чаго-н.

Н. вучань.

2. Які выражае рашучасць або ажыццяўляецца з рашучасцю, упартасцю.

Н. стук.

Настойлівыя пошукі.

Настойліва (прысл.) стаяць на сваім.

|| наз. насто́йлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насто́йлівы насто́йчивый; настоя́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

1. Рашучы ў дасягненні сваёй мэты, свайго жадання. Настойлівы чалавек. □ Мы пабудзем тут шахцёрскі гарт Вопытных, настойлівых майстроў. Аўрамчык. Рос. [Нічыпар] упартым і настойлівым. Мележ.

2. Які выражае рашучасць. І зноў стукат, але ўжо інакшы — глухі і настойлівы. Лупсякоў. [Ніна] пачырванела пад настойлівым поглядам таварышкі. Васілевіч. // Які ажыццяўляецца з рашучасцю, упартасцю. Настойлівыя пошукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насто́йлівы ж. behárrlich; hártnäckig; éigensinnig (упарты); náchdrücklich, dríngend, ínständig (пра просьбу і г. д.);

насто́йліва право́дзіць што-н. etw. mit Náchdruck betréten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

настойлівы, напорысты, упарты, валявы, няўмольны; настырны (разм.); нязломны, няўломны (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

жартаўлі́ва-насто́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жартаўлі́ва-насто́йлівы жартаўлі́ва-насто́йлівая жартаўлі́ва-насто́йлівае жартаўлі́ва-насто́йлівыя
Р. жартаўлі́ва-насто́йлівага жартаўлі́ва-насто́йлівай
жартаўлі́ва-насто́йлівае		 жартаўлі́ва-насто́йлівага жартаўлі́ва-насто́йлівых
Д. жартаўлі́ва-насто́йліваму жартаўлі́ва-насто́йлівай жартаўлі́ва-насто́йліваму жартаўлі́ва-насто́йлівым
В. жартаўлі́ва-насто́йлівы (неадуш.)
жартаўлі́ва-насто́йлівага (адуш.)		 жартаўлі́ва-насто́йлівую жартаўлі́ва-насто́йлівае жартаўлі́ва-насто́йлівыя (неадуш.)
жартаўлі́ва-насто́йлівых (адуш.)
Т. жартаўлі́ва-насто́йлівым жартаўлі́ва-насто́йлівай
жартаўлі́ва-насто́йліваю		 жартаўлі́ва-насто́йлівым жартаўлі́ва-насто́йлівымі
М. жартаўлі́ва-насто́йлівым жартаўлі́ва-насто́йлівай жартаўлі́ва-насто́йлівым жартаўлі́ва-насто́йлівых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баяві́ты, -ая, -ае.

Рашучы, настойлівы ў дзеяннях.

|| наз. баяві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неадсту́пны, -ая, -ае.

Настойлівы, неадчэпны.

Неадступнае пытанне: «Як жыць далей?»

|| наз. неадсту́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напо́ристый напо́рысты; (настойчивый) насто́йлівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)