панастаўля́ць сов. (о многом, во множестве)

1. в разн. знач. наста́вить, понаста́вить;

2. охот. (капканов и т.п.) насторожи́ть;

3. (воротники) подня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Настаражы́ць ’наставіць пастку і пад.’, настарожаны ’настаўлены, напружаны’ (палес., Цыхун, вусн. паведамл.), параўн. укр. насторожи́ти ’падрыхтаваць да чаго-небудзь’, рус. насторожи́тьнаставить, падрыхтаваць’, польск. nastrożyć ’наставіць пастку, паставіць вертыкальна; начапіць прынаду і г. д.’, чэш. nastražiti ’тс’, славац. nastražiť ’тс’. Усё да старажыць, стораж (гл.), параўн. сто́рож ’калок у пастцы, які ўтрымлівае яе ў раскрытым стане; нацягнуты шнурок у рыбалоўнай прыладзе і інш.’ (ТС), рус. насторо́жка ’пастка на звера’, на́сторож ’прынада ў пастцы’. Махэк₂ (390) раздзяляе па паходжанню словы са значэннем ’наставіць пастку і пад.’ ад слоў са значэннем ’наставіць вушы, насцярожыць’, узводзячы іх да *strěžiti (роднаснае літ. striegti, лат. striēgt ’ставіць прынаду’) і *storžiti ’насцярожыцца’. Гл. таксама Борысь, JP, 56, 1956, 124–127.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прытачы́ць I сов. (подогнать) приточи́ть;

п. дэта́лі — приточи́ть дета́ли

прытачы́ць II сов. (удлинить одежду и т.п.) приста́вить, надста́вить, наста́вить; приши́ть, притача́ть; (верёвку и т.п.) надвяза́ть; (трубу и т.п.) нарасти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накірава́ць сов.

1. в разн. знач. напра́вить;

н. ка́тэр да бе́рага — напра́вить ка́тер к бе́регу;

н. да дырэ́ктара — напра́вить к дире́ктору;

н. на рабо́ту — напра́вить на рабо́ту;

н. збро́ю на во́рага — напра́вить ору́жие на врага́;

2. (научить) наста́вить;

н. на пра́вільны шляхнаста́вить на ве́рный путь;

3. напра́вить, устреми́ть; обрати́ть;

н. та́нкі на во́рага — напра́вить (устреми́ть) та́нки на врага́;

н. по́зірк — напра́вить (устреми́ть, обрати́ть) взор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настаўля́ць I несов.

1. в разн. знач. наставля́ть;

2. (выдвигать вперёд) выставля́ть;

3. (взгляд и т.п.) уставля́ть; устремля́ть;

4. охот. (капкан, западню) настора́живать;

5. (уши) настора́живать, нава́стривать;

6. (воротник) поднима́ть;

7. разг. (самовар) ста́вить;

1-7 см. наста́віць I

настаўля́ць II несов. (давать наставление) наставля́ть; см. наста́віць II

настаўля́ць III сов., разг. (поставить во множестве) наста́вить, понаста́вить;

н. тале́рак на столнаста́вить (понаста́вить) таре́лок на стол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панадто́чваць I сов. (на станке, точиле и т.п. — о многом) сточи́ть (немного)

панадто́чваць II сов. (удлинить — о многом) надста́вить, наста́вить; (одежду — ещё) надши́ть; (верёвку — ещё) надвяза́ть; (спец. — ещё) нарасти́ть;

п. тру́бы — нарасти́ть тру́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надтачы́ць I сов. (на станке, точиле и т.п.) сточи́ть (немно́го);

н. болт — сточи́ть (немно́го) болт

надтачы́ць II сов. (подъесть снизу) подточи́ть

надтачы́ць III сов. (удлинить) надста́вить, наста́вить; (одежду — ещё) надши́ть; (верёвку — ещё) надвяза́ть; (спец. — ещё) нарасти́ть;

н. трубу́ — нарасти́ть трубу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падтачы́ць I сов. (на станке, точилке и т.п.) подточи́ть

падтачы́ць II сов. (о червях и т.п.) подточи́ть;

кама́р но́са не падто́чыцьпогов. кома́р но́са не подто́чит

падтачы́ць III сов. (удлинить)

1. (одежду) надста́вить, наста́вить, надши́ть;

2. спец. нарасти́ть;

п. кана́т — нарасти́ть кана́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́сці сов.

1. в разн. знач. навести́; (привести во множестве — ещё) понавести́; (установить порядок — ещё) водвори́ть;

н. дзяце́й по́ўную ха́ту — навести́ (понавести́) дете́й по́лон дом;

н. на ду́мку — навести́ на мысль;

н. гарма́ту — навести́ ору́дие;

н. мост — навести́ мост;

н. пара́дак — навести́ (водвори́ть) поря́док;

н. гля́нец — навести́ гля́нец;

2. (сделать донос) вы́дать;

3. (лезвие) напра́вить;

4. (музыкальный инструмент) настро́ить;

5. прост. навести́, наплоди́ть;

6. (тоску, страх) навести́;

н. кры́тыку — навести́ кри́тику;

н. цень на я́сны дзень — навести́ тень на плете́нь (на я́сный день);

н. (наста́віць) на ро́зум — навести́ (наста́вить) на ум;

н. лад — навести́ поря́док;

н. на даро́гунаста́вить (навести́) на путь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рог

1. (у животных) рог, род. ро́га м., мн. ро́гі, род. рог;

2. (музыкальный инструмент) рог, род. ро́га м., мн. рагі́, -го́ў;

облома́ть рога́ аблама́ць (пазбіва́ць, збіць) ро́гі;

брать быка́ за рога́ браць быка́ за ро́гі;

рог изоби́лия рог даста́тку;

согну́ть (скрути́ть) (кого-л.) в бара́ний рог сагну́ць (скруці́ць) (каго-небудзь) у барано́ў рог;

наста́вить рога́ (кому) наста́віць ро́гі (каму);

у чёрта на рога́х у чо́рта на рага́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)