Verbum

лужыча́не, -ча́н, адз. лужыча́нін, -а, м.

Заходнеславянская народнасць, якая жыве ў Германіі; лужыцкія сербы.

|| ж. лужыча́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. лу́жыцкі, -ая, -ае.

кара́кі, -аў, адз. кара́к, -а, м.

Народнасць, якая складае асноўнае карэннае насельніцтва Камчацкага краю.

|| ж. кара́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. кара́кскі, -ая, -ае.

алеу́ты, -аў, адз. алеу́т, -а, М -у́це, м.

Паўночная народнасць, карэннае насельніцтва Алеуцкіх і Камандорскіх астравоў.

|| ж. алеу́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. алеу́цкі, -ая, -ае.

удэге́йцы, -аў, адз. удэге́ец, -ге́йца, м.

Народнасць, якая жыве на тэрыторыі Прыморскага і Хабараўскага краёў Расійскай Федэрацыі.

|| ж. удэге́йка, -і, ДМ -ге́йцы, мн. -і, -ге́ек.

|| прым. удэге́йскі, -ая, -ае.

гатэнто́ты, -аў, адз. -то́т, -а, м.

Народнасць, якая жыве на поўдні Афрыкі (сучасная Намібія) і размаўляе на мове нама.

|| ж. гатэнто́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. гатэнто́цкі, -ая, -ае.

караі́мы, -аў, адз. -і́м, -а, м.

Народнасць цюркскай моўнай групы, якая жыве ў Крыме, Заходняй Украіне, Польшчы, а таксама ў Літве.

|| ж. караі́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

|| прым. караі́мскі, -ая, -ае.

каракалпа́кі, -аў, адз. -па́к, -а, м.

Народнасць цюркскай моўнай групы, якая складае асноўнае карэннае насельніцтва Рэспублікі Каракалпакстан, што ўваходзіць у склад Узбекістана.

|| ж. каракалпа́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. каракалпа́кскі, -ая, -ае.