Verbum

дру́жба, -ы, ж.

Блізкія адносіны, заснаваныя на ўзаемным даверы, павазе, супольнасці інтарэсаў.

Даўняя д.

Д. народаў.

бра́цтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Садружнасць, брацкі саюз.

Б. народаў.

2. Рэлігійная абшчына, саюз.

саркафа́г, -а, мн. -і, -аў, м.

У старажытных народаў: грабніца ў выглядзе труны (звычайна з каменя).

рамані́стыка², -і, ДМ -тыцы, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы і культуру раманскіх народаў; раманская філалогія.

цюркало́гія, -і, ж.

Сукупнасць гуманітарных навук, якія вывучаюць мовы, літаратуру, гісторыю цюркскіх народаў.

|| прым. цюркалагі́чны, -ая, -ае.

музыказна́ўства, -а, н.

Раздзел мастацтвазнаўства, які вывучае тэорыю і гісторыю музыкі, музычную культуру народаў.

|| прым. музыказна́ўчы, -ая, -ае.

аднаду́шнасць, -і, ж.

Поўнае адзінства думак, пачуццяў, настрояў; поўная згода ў дзеяннях.

А. народаў у барацьбе за мір.

чувя́кі, -аў, адз. -вя́к, -вяка́, м.

Мяккі абутак без абцасаў (пераважна ў народаў Каўказа).

|| прым. чувя́чны, -ая, -ае.

найпе́рш, прысл. (разм.).

Перш за ўсё, у першую чаргу.

Дружба народаў засноўваецца н. на ўзаемнай павазе традыцый, гісторыі, культуры.

бешме́т, -а, М -ме́це, мн. -ы, -аў, м.

Верхняя доўгая мужчынская вопратка ў некаторых народаў Каўказа і Сярэдняй Азіі.