нані́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нанізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нані́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. нанізваць — нанізаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абніза́ць

‘нанізаць, налыгаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абніжу́ абні́жам
2-я ас. абні́жаш абні́жаце
3-я ас. абні́жа абні́жуць
Прошлы час
м. абніза́ў абніза́лі
ж. абніза́ла
н. абніза́ла
Загадны лад
2-я ас. абніжы́ абніжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абніза́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падлыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Нанізаць дадаткова; паднізаць. Падлыгаць пацерак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панані́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Нанізаць адно за другім усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пачапа́ць ’начапляць, нанізаць, панавешваць’ (Нас.). З польск. poczepiać ’паначапляць адно за адным, папрычапляць’. Канчатак, беларускі (‑аць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падніза́ць, ‑ніжу, ‑ніжаш, ‑ніжа; зак., што і чаго.

Нанізаць дадаткова, яшчэ крыху. Паднізаць пацерак. Паднізаць грыбоў на шнурок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паніза́ць, ‑ніжу, ‑ніжаш, ‑ніжа; зак., каго-што.

1. Нанізаць усё, многае.

2. і без дап. Нізаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. каго-што. Злучыць, звязаць пры дапамозе вяроўкі, рэменя і пад.

Н. валоў.

2. што і чаго. Тое, што і нанізаць (разм.).

Н. нізку баравікоў.

3. каго. Налавіць (пры дапамозе пятлі).

Н. арканам дзікіх коней.

|| незак. налы́гваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Злучыць, звязаць пры дапамозе вяроўкі, рэменя і пад. Налыгаць коней.

2. Разм. Тое, што і нанізаць. Налыгаць абаранкаў на нітку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)