Verbum

анлайнавы слоўнік

змікшы́раваць

‘змяшаць што-небудзь; налажыць адно на адно’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагрымірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Налажыць грым, загрыміраваць. Нагрыміраваць акцёра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., што.

Тушуючы, налажыць цені на малюнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запяча́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Налажыць пячатку на што-н. закрытае.

З. пакет сургучом.

2. Палажыўшы ў канверт, заклеіць.

З. пісьмо.

|| незак. запяча́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бінт (род. бі́нту) м. бинт;

налажы́ць б. — наложи́ть бинт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. налажыць ¹ (у 2, 3 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

контрибу́ция воен. кантрыбу́цыя, -цыі ж.;

наложи́ть контрибу́цию накла́сці (налажы́ць) кантрыбу́цыю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накласці (у 1, 2 знач.) і налажыць ¹ (у 1–6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накласці (у 1, 2 знач.) і налажыць ¹ (у 1–6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

секвестрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Налажыць (накладваць) на што‑н. секвестр (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)