панаку́сваць сов. (о многом, во множестве)

1. накуса́ть; см. накуса́ць 1;

2. надкуси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наку́сваць I несов., в разн. знач. наку́сывать; см. накуса́ць

наку́сваць II несов. надку́сывать; см. накусі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)