накле́йка, -і, ДМ -кле́йцы, ж.

1. гл. наклеіць.

2. мн. -і, -кле́ек. Этыкетка, ярлык і пад., якія наклеены на што-н.

Н. на чамадане.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панакле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Наклеіць што‑н. у розных месцах, наклеіць многа чаго‑н. Панаклейваць маркі. □ У чырвоным кутку.. [Яндшак] вывесіў свежы «баявы лісток» і панаклейваў шмат плакатаў. Дайліда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накле́йваць несов., в разн. знач. накле́ивать; см. накле́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

1. Склеіць, паклеіць што‑н. нанава, яшчэ раз. [Валя] наняла майстроў, за адзін дзень пераклеіла сцены, сама вымыла падлогу і вокны. Чорны.

2. Наклеіць што‑н. іначай, у другім месцы. Пераклеіць марку на канверце.

3. Склеіць, паклеіць, наклеіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налепи́ть сов. наляпі́ць, мног. панале́пліваць, паналяпля́ць; (наклеить) накле́іць, мног. панакле́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак., што.

Наклеіць пад чым-н., дадаць, прыклеіўшы.

П. назву пад малюнкам.

П. геаграфічную карту.

|| незак. падкле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падкле́йка, -і, ДМ -е́йцы, ж. і падкле́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак., што.

1. Наклеіць, паклеіць нанава, у іншым месцы.

П. шпалеры.

2. Склеіць усё, многае.

|| незак. перакле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перакле́йванне, -я, н. і перакле́йка, -і, ДМ -кле́йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскле́іць, -кле́ю, -кле́іш, -кле́іць; -кле́ены; зак., што.

1. Разняць склееныя часткі чаго-н.

Р. канверт.

2. Наклеіць у многіх месцах.

Р. афішы.

|| незак. раскле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскле́йванне, -я, н. і раскле́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. наклеіць.

2. Этыкетка, ярлык і пад., якія наклеены на што‑н. Фабрычная наклейка. Чамадан з наклейкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераляпі́ць, ‑ляплю, ‑лепіш, ‑лепіць; зак., што.

1. Наляпіць, наклеіць на другое месца або іначай. Пераляпіць аб’яву. Пераляпіць марку.

2. Зляпіць нанава, іначай.

3. Стварыць лепкай вялікую колькасць чаго‑н. Ён нямала пераляпіў бюстаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)