вышэйадзна́чаны, ‑ая, ‑ае.

Названы, памянёны, згаданы раней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышэйзгада́ны, ‑ая, ‑ае.

Названы, памянёны, адзначаны раней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніжэйпамянёны, ‑ая, ‑ае.

Упамянуты, названы далей, ніжэй. Ніжэйпамянёныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найме́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Названы, абазначаны.

•••

Найменны лік гл. лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поимено́ванный пайменава́ны, назва́ны (па і́мені, па про́звішчы);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

озагла́вленный азагало́ўлены, назва́ны; (под заглавием) пад загало́ўкам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фе́рмій, ‑ю, м.

Штучна атрыманы радыеактыўны хімічны элемент, названы ў гонар італьянскага фізіка Э. Ферма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́званный​II прич. назва́ны, запро́шаны, назапро́шаны; см. назва́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́занный

1. прич. (показанный) пака́заны; (отмеченный) зазна́чаны; (названный) назва́ны;

2. прич. (разъяснённый) раска́заны, растлума́чаны; ука́заны;

3. прил. (намеченный) вы́значаны, прызна́чаны; назва́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гагарыні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Бясколерны або ружова-жоўты мінерал, адкрыты ў 1961 г. у Казахстане і Тувінскай АССР, названы ў гонар Ю. А. Гагарына.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)