наве́шваць I несов. наве́шивать; см. наве́сіць

наве́шваць II несов. наве́шивать; см. наве́шаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́шать​I сов. (белья, картин, гирлянд и т. п.) наве́шаць, мног. панаве́шваць; (нацепить) начапля́ць, мног. паначэ́пліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Наўра́ць ’навешаць на жэрдкі для сушкі гарох, траву; падплялі лапці і інш.’ (бешанк., Нар. сл.). Форма зак. трыв. да набіраць (гл.), параўн. таксама аўраць, ураць ’вешаць на жэрдкі для прасушкі гарох, траву; падплятаць лапці’ (гл.), якія могуць быць другаснымі ўтварэннямі ад наўраць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)