рэгіяна́льны, -ая, -ае.

1. гл. рэгіён.

2. Мясцовы, які мае адносіны да якой-н. вобласці, рэгіёна.

Рэгіянальныя асаблівасці.

Рэгіянальныя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мясцко́м м. (мясцо́вы камітэ́т) местко́м (ме́стный комите́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

местко́м (ме́стный комите́т) мясцка́м, -ма м. (мясцо́вы камітэ́т);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтахто́нны, ‑ая, ‑ае.

Мясцовы па паходжанню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́стный

1. мясцо́вы;

2. / ме́стный паде́ж грам. ме́сны склон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мясцко́м, ‑а, м.

Мясцовы камітэт прафсаюзнай арганізацыі. Старшыня мясцкома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгіяна́рны, ‑ая, ‑ае.

У медыцыне — мясцовы, не агульны. Рэгіянарны кровазварот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абарыге́нны, ‑ая, ‑ае.

Мясцовы, мясцовага паходжання. Абарыгеннае насельніцтва. Абарыгенная парода жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давы́бары, ‑аў; адз. няма.

Дадатковыя выбары куды‑н. Давыбары ў мясцовы Савет народных дэпутатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндэмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Мясцовы, уласцівы пэўнай мясцовасці. Эндэмічныя захворванні арганізмаў. Эндэмічныя формы фауны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)