во́ўнава-мясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́ўнава-мясны́ во́ўнава-мясна́я во́ўнава-мясно́е во́ўнава-мясны́я
Р. во́ўнава-мясно́га во́ўнава-мясно́й
во́ўнава-мясно́е
во́ўнава-мясно́га во́ўнава-мясны́х
Д. во́ўнава-мясно́му во́ўнава-мясно́й во́ўнава-мясно́му во́ўнава-мясны́м
В. во́ўнава-мясны́ (неадуш.)
во́ўнава-мясно́га (адуш.)
во́ўнава-мясну́ю во́ўнава-мясно́е во́ўнава-мясны́я (неадуш.)
во́ўнава-мясны́х (адуш.)
Т. во́ўнава-мясны́м во́ўнава-мясно́й
во́ўнава-мясно́ю
во́ўнава-мясны́м во́ўнава-мясны́мі
М. во́ўнава-мясны́м во́ўнава-мясно́й во́ўнава-мясны́м во́ўнава-мясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́бна-мясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ры́бна-мясны́ ры́бна-мясна́я ры́бна-мясно́е ры́бна-мясны́я
Р. ры́бна-мясно́га ры́бна-мясно́й
ры́бна-мясно́е
ры́бна-мясно́га ры́бна-мясны́х
Д. ры́бна-мясно́му ры́бна-мясно́й ры́бна-мясно́му ры́бна-мясны́м
В. ры́бна-мясны́ (неадуш.)
ры́бна-мясно́га (адуш.)
ры́бна-мясну́ю ры́бна-мясно́е ры́бна-мясны́я (неадуш.)
ры́бна-мясны́х (адуш.)
Т. ры́бна-мясны́м ры́бна-мясно́й
ры́бна-мясно́ю
ры́бна-мясны́м ры́бна-мясны́мі
М. ры́бна-мясны́м ры́бна-мясно́й ры́бна-мясны́м ры́бна-мясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шэ́рсна-мясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шэ́рсна-мясны́ шэ́рсна-мясна́я шэ́рсна-мясно́е шэ́рсна-мясны́я
Р. шэ́рсна-мясно́га шэ́рсна-мясно́й
шэ́рсна-мясно́е
шэ́рсна-мясно́га шэ́рсна-мясны́х
Д. шэ́рсна-мясно́му шэ́рсна-мясно́й шэ́рсна-мясно́му шэ́рсна-мясны́м
В. шэ́рсна-мясны́ (неадуш.)
шэ́рсна-мясно́га (адуш.)
шэ́рсна-мясну́ю шэ́рсна-мясно́е шэ́рсна-мясны́я (неадуш.)
шэ́рсна-мясны́х (адуш.)
Т. шэ́рсна-мясны́м шэ́рсна-мясно́й
шэ́рсна-мясно́ю
шэ́рсна-мясны́м шэ́рсна-мясны́мі
М. шэ́рсна-мясны́м шэ́рсна-мясно́й шэ́рсна-мясны́м шэ́рсна-мясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

яе́чна-мясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яе́чна-мясны́ яе́чна-мясна́я яе́чна-мясно́е яе́чна-мясны́я
Р. яе́чна-мясно́га яе́чна-мясно́й
яе́чна-мясно́е
яе́чна-мясно́га яе́чна-мясны́х
Д. яе́чна-мясно́му яе́чна-мясно́й яе́чна-мясно́му яе́чна-мясны́м
В. яе́чна-мясны́ (неадуш.)
яе́чна-мясно́га (адуш.)
яе́чна-мясну́ю яе́чна-мясно́е яе́чна-мясны́я (неадуш.)
яе́чна-мясны́х (адуш.)
Т. яе́чна-мясны́м яе́чна-мясно́й
яе́чна-мясно́ю
яе́чна-мясны́м яе́чна-мясны́мі
М. яе́чна-мясны́м яе́чна-мясно́й яе́чна-мясны́м яе́чна-мясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зра́зы, ‑аў; адз. зраза, ‑ы, ж.

Мясныя катлеты з начынкай. Зразы з рысам.

[Польск. zrazy.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мало́чна-мясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мало́чна-мясны́ мало́чна-мясна́я мало́чна-мясно́е мало́чна-мясны́я
Р. мало́чна-мясно́га мало́чна-мясно́й
мало́чна-мясно́е
мало́чна-мясно́га мало́чна-мясны́х
Д. мало́чна-мясно́му мало́чна-мясно́й мало́чна-мясно́му мало́чна-мясны́м
В. мало́чна-мясны́ (неадуш.)
мало́чна-мясно́га (адуш.)
мало́чна-мясну́ю мало́чна-мясно́е мало́чна-мясны́я (неадуш.)
мало́чна-мясны́х (адуш.)
Т. мало́чна-мясны́м мало́чна-мясно́й
мало́чна-мясно́ю
мало́чна-мясны́м мало́чна-мясны́мі
М. мало́чна-мясны́м мало́чна-мясно́й мало́чна-мясны́м мало́чна-мясны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Рэ́зніца ’сячкарня’ (ЛА, 2, Мат. Гом.), ’бойня; мясныя яткі’ (Нас., ТС), рэ́зьніца ’тс’ (Байк. і Некр.), ’сячкарня (саламарэзка)’ (Бяльк.). Гл. разніца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паўфабрыка́т, ‑у, М ‑каце, м.

Прадукт, выраб, які мае патрэбу ў далейшай і канчатковай апрацоўцы. Мясныя паўфабрыкаты. □ У адным з цэхаў ішла апрацоўка яшчэ з восені нарыхтаванага паўфабрыкату. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да мяса (у 1 знач.). Мясная прамысловасць. Мясны пах. // Прыгатаваны з мяса, з мясам. Мясныя катлеты.

2. Які ідзе на мяса, разводзіцца для мяса. Мясная парода курэй.

3. у знач. наз. мясно́е, ‑ога, н. Ежа з мяса, з мясам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́ба, -ы, мн. -ы, рыб, ж.

1. Вадзяная пазваночная жывёліна з канечнасцямі ў выглядзе плаўнікоў, якая дыхае жабрамі.

Касцявыя рыбы.

Драпежная р.

Рачная, марская р.

Біцца як р. аб лёд (пакутліва шукаць выйсце з цяжкага становішча; разм.). Адчуваць сябе дзе-н. як р. ў вадзе (натуральна, проста, добра; разм.). У каламутнай вадзе рыбу лавіць (перан.: мець выгаду, карыстаючыся няяснасцю абставін; разм., неадабр.).

2. Частка тушы (тушкі) такой жывёліны, якая ўжыв. ў ежу.

Смажаная, вэнджаная, салёная р.

Р. пад марынадам.

|| памянш. ры́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж. (ласкавы зварот да жанчыны, дзіцяці; разм.).

|| прым. ры́бны, -ая, -ае і ры́бін, -а (да 1 знач.).

Рыбная лоўля.

Рыбная прамысловасць.

Рыбныя катлеты.

Рыбны дзень (у які гатуюцца рыбныя, а не мясныя стравы). Рыбіна луска.

Рыбін тлушч (вадкі тлушч з печані трасковых рыб).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)