хра́па, -ы, мн. -ы, храп, ж.

1. Пярэдняя частка галавы буйной жывёлы, морда.

2. Твар, нос чалавека (груб.).

Даць па храпе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пы́са ж.

1. мо́рда; (охот. — ещё) щипе́ц м.;

2. разг., груб. мо́рда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бульдо́жы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бульдога. Бульдожая морда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнамо́рды, ‑ая, ‑ае.

У якога чорная морда; з чорнай мордай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́рша ж., рыб., обл. ве́рша, мо́рда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

образи́на прост., презр. мо́рда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мурло́ ср., прост., груб. мурло́, мо́рда ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мурло́ ср.

1. см. мо́рда​I 2;

2. (о человеке) прост., груб. мурло́, -ла́ ср.; мо́рда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́жа​I прост. мо́рда, -ды ж.;

◊

ко́рчить ро́жу крыві́ць мо́рду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́рдачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм.

1. Памянш.-ласк. да морда (у 1 знач.).

2. Твар. На аблезлай мордачцы .. [Абрамавай] цвіло замілаванне. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)