разма́хваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Махаць чым-н. то ў адзін, то ў другі бок.

Р. рукамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць махаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выма́хваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. гл. вымахаць.

2. чым. Махаць то ў адзін, то ў другі бок; размахваць.

В. рукой у паветры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Махаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. махаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чым.

Разм. Махаць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́хала, ‑а, н.

Ужываецца ў выразах: махалам не адмахацца гл. адмахацца; хоць ты махалам махай гл. махаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маха́нне ср.

1. маха́ние;

2. маха́ние, кача́ние, мота́ние; болта́ние;

1, 2 см. маха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

махну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

1. гл. махаць.

2. Кінуцца куды-н. (разм.).

М. цераз плот.

3. Адправіцца, паехаць куды-н. (разм.).

М. на поўдзень.

◊

Махнуць рукой на каго-што (разм.) — перастаць звяртаць увагу на каго-, што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памаха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каму, чым.

Махаць некаторы час. Турсевіч усеўся ў каламажцы, зняў шапку, памахаў прыяцелю. Колас. [Максім:] — Пойдзем лепш дамоў ды памахаем там косамі. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)