све́тла-малі́навы све́тло-мали́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́рка-малі́навы я́рко-мали́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шэ́ра-бу́ра-малі́навы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шэ́ра-бу́ра-малі́навы шэ́ра-бу́ра-малі́навая шэ́ра-бу́ра-малі́навае шэ́ра-бу́ра-малі́навыя
Р. шэ́ра-бу́ра-малі́навага шэ́ра-бу́ра-малі́навай
шэ́ра-бу́ра-малі́навае		 шэ́ра-бу́ра-малі́навага шэ́ра-бу́ра-малі́навых
Д. шэ́ра-бу́ра-малі́наваму шэ́ра-бу́ра-малі́навай шэ́ра-бу́ра-малі́наваму шэ́ра-бу́ра-малі́навым
В. шэ́ра-бу́ра-малі́навы (неадуш.)
шэ́ра-бу́ра-малі́навага (адуш.)		 шэ́ра-бу́ра-малі́навую шэ́ра-бу́ра-малі́навае шэ́ра-бу́ра-малі́навыя (неадуш.)
шэ́ра-бу́ра-малі́навых (адуш.)
Т. шэ́ра-бу́ра-малі́навым шэ́ра-бу́ра-малі́навай
шэ́ра-бу́ра-малі́наваю		 шэ́ра-бу́ра-малі́навым шэ́ра-бу́ра-малі́навымі
М. шэ́ра-бу́ра-малі́навым шэ́ра-бу́ра-малі́навай шэ́ра-бу́ра-малі́навым шэ́ра-бу́ра-малі́навых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мали́нный и мали́новый малі́навы;

◊

мали́нный звон малі́навы звон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіро́п, -у, мн. -ы, -аў, м.

Канцэнтраваны раствор цукру ў вадзе або натуральным фруктовым ці ягадным соку.

Малінавы с.

Лекавы с. (змяшчае лекавыя рэчывы і з’яўляецца лекавым прэпаратам).

|| прым. сіро́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

турмалі́н, ‑у, м.

Мінерал крышталічнай будовы, разнавіднасці якога маюць самыя розныя колеры і прымяняюцца ў оптыцы, радыётэхніцы і ювелірнай справе. Малінавы турмалін.

[Ням. Turmalin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рабіно́вы ’аранжавы’ (брасл., Сл. ПЗБ). Колеру ягад рабіны, аналагічна малі́навы, бэ́завы, бурачко́вы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пурпурна-... і пурпурова-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) пурпурны, пурпуровы, з пурпурным адценнем, напр.: пурпурна-малінавы, пурпурна-ружовы, пурпурова-фіялетавы, пурпурна-чырвоны;

2) пурпурны, пурпуровы ў спалучэнні з іншым асобным колерам, напр.: пурпурна-сіні, пурпурова-чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаль, ‑я, м.

Доўгая вузкая вязаная або тканая хустка. Малінавы шаль, нібы полымя, агортваў шыю чалавека. Мікуліч. Хутка выграб.. [Кірылка] апошнюю муку, закруціў на шыі парваны шаль, кіўнуў мельніку галавою і пайшоў у саўгас па фурманку. Чорны.

[Фр. châle ад перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малі́наўка 1 ’заранка, Erithacus rubecula L.’ (ТСБМ, БелСЭ, Мат. Гом.), рус. малиновка ’тс’. Да малі́на, малі́навы (гл.). Названа паводле чырвонага колеру брушка птушкі. Гэта значэнне і ў лац. rubecula.

Малі́наўка 2 ’летняя яблыня з буйнымі ружовымі кісла-салодкімі яблыкамі’ (ТСБМ, Мат. Гом.), ’гатунак бульбы’ (гом., Мат. Гом.) названа паводле чырвонага колеру. Да малі́на (гл.). Аналагічна малі́наўка, маліноўка ’малінавая хустка’ (староб., ДАБМ, к. 332; Касп., Сцяшк. Сл., Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)