су́шка
‘малы абаранак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
су́шка |
су́шкі |
| Р. |
су́шкі |
су́шак |
| Д. |
су́шцы |
су́шкам |
| В. |
су́шку |
су́шкі |
| Т. |
су́шкай су́шкаю |
су́шкамі |
| М. |
су́шцы |
су́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шчупачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
1. гл. шчупак.
2. Дзіцяня шчупака, малы шчупак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
малома́льский разг. са́мы малы́, са́мы нязна́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мініма́льны, -ая, -ае.
Самы малы, найменшы ў шэрагу іншых; проціл. максімальны.
Мінімальнае асвятленне.
|| наз. мініма́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
залатні́к¹, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Старая мера масы, роўная 1/96 фунта або 4,26 грама.
Малы з., ды дарагі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ме́зенец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.
Пяты, самы малы палец на руцэ і на назе.
|| памянш. ме́зенчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нікчэ́мны, -ая, -ае.
1. Неістотны, нязначны.
Нікчэмная крыўда.
2. Нізкі ў маральных адносінах, нягодны.
Н. чалавек.
3. Вельмі дрэнны, няўдалы, малы.
Н. ўраджай.
|| наз. нікчэ́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маламетра́жны, ‑ая, ‑ае.
Які мае малы метраж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кабата́ж, -у, м. (спец.).
Суднаходства паміж партамі аднаго мора або адной дзяржавы.
Малы к. (у межах аднаго мора). Вялікі к. (паміж партамі розных мораў).
|| прым. кабата́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
юс, -а, мн. -ы, -аў, м.
Назва дзвюх літар у стараславянскім алфавіце, якія абазначалі насавыя галосныя.
Юс вялікі (абазначаў гук «о» насавое). Юс малы (абазначаў гук «е» насавое).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)