піло́т, -а, М -ло́це, мн. -ы, -аў, м.

Лётчык, які кіруе лятальным апаратам.

|| прым. піло́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпрабава́льнік м. испыта́тель;

лётчык-в. — лётчик-испыта́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышы́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Будаўнік вышынных будынкаў.

2. Спецыяліст па вышынных палётах, пад’ёмах.

Лётчык-в.

Альпініст-в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штурмаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Ваенны самалёт для атакі наземных цэлей з невялікай вышыні.

2. Лётчык такога самалёта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ас, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Выдатны лётчык, майстар паветранага бою.

Лётчыкі-асы.

2. Вялікі майстар сваёй справы.

Ас у сваёй справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лётчик-космона́вт лётчык-касмана́ўт, род. лётчыка-касмана́ўта м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лётчыца, ‑ы, ж.

Жан. да лётчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрабава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца выпрабаваннем чаго-н.

Лётчык-в.

|| ж. выпрабава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. выпрабава́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэкціро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто ажыццяўляе карэкціроўку.

Лётчык-к.

2. Лятальны апарат або іншае спецыяльнае прыстасаванне, з якіх вядзецца карэкціроўка артылерыйскага агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авія́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца лётнай справай, авіяцыяй; лётчык.

[Фр. aviateur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)