чыж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Невялікая лясная пеўчая птушка сямейства ўюрковых.

|| прым. чыжо́ў, -жо́ва і чыжо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесхо́з (лесно́е хозя́йство) лясга́с, -са м. (лясна́я гаспада́рка);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лесапрамысло́васць, ‑і, ж.

Лясная прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амялу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Невялікая лясная чубатая птушка атрада вераб’іных са стракатым апярэннем.

|| прым. амялу́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ні́мфа, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

У грэчаскай міфалогіі: бажаство ў выглядзе жанчыны, якое ўвасабляе розныя сілы прыроды.

Лясная н.

Марская н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзічы́на, -ы, ж.

1. зб. Дзікія звяры і птушкі як прадмет палявання.

Лясная д.

2. Мяса дзікіх жывёл і птушак.

Насмажыць дзічыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лясны́ лясна́я лясно́е лясны́я
Р. лясно́га лясно́й
лясно́е		 лясно́га лясны́х
Д. лясно́му лясно́й лясно́му лясны́м
В. лясны́ (неадуш.)
лясно́га (адуш.)		 лясну́ю лясно́е лясны́я (неадуш.)
лясны́х (адуш.)
Т. лясны́м лясно́й
лясно́ю		 лясны́м лясны́мі
М. лясны́м лясно́й лясны́м лясны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

глушэ́ц, -шца́, мн. -шцы́, -шцо́ў, м.

1. Вялікая лясная птушка сямейства цецерукоў.

2. Глухі чалавек (разм.).

|| прым. глушцо́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уюро́к, ‑рка, м.

Лясная птушка сямейства ўюрковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касцяні́цы, -ні́ц, адз. -ні́ца, -ы, ж.

Лясная травяністая ягадная расліна сямейства ружакветных, а таксама ярка-чырвоныя кіслыя ягады гэтай расліны.

|| прым. касцяні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)