руба́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Сталярны інструмент у выглядзе калодкі з шырокім жалезным лязом для стругання.

|| прым. руба́начны, -ая, -ае.

Рубаначнае лязо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шчарбіць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.

Нарабіць шчарбін на чым-н., вызубіць.

В. лязо сякеры.

|| незак. вышчарбля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і вышчэ́рбліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наварны́, ‑ая, ‑ое.

Прыроблены шляхам наварвання, наваркі. Наварное лязо сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́блевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скоблі. Скоблевае лязо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зубіла. Зубільнае лязо. Зубільнае долата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кліно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

1. гл. клін.

2. Вострая частка халоднай зброі; лязо.

3. Трохвугольная торбачка для прыгатавання сыру.

|| прым. клінко́вы, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

К. сыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руба́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рубанка; прызначаны для рубанка. Рубаначнае лязо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыварны́, ‑ая, ‑ое.

Прымацаваны да чаго‑н. шляхам прыварвання. Прыварное лязо сякеры. Прыварное кольца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лёска ’лязо, жалезка ў гэбліку’ (Бяльк.) < лёзка < лязо. Да лезіва 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́шчарбіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Нарабіць шчарбін, вызубіць. Вышчарбіць край шкла. Вышчарбіць лязо сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)