чарназёмна-лугавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарназёмна-лугавы́ чарназёмна-лугава́я чарназёмна-лугаво́е чарназёмна-лугавы́я
Р. чарназёмна-лугаво́га чарназёмна-лугаво́й
чарназёмна-лугаво́е
чарназёмна-лугаво́га чарназёмна-лугавы́х
Д. чарназёмна-лугаво́му чарназёмна-лугаво́й чарназёмна-лугаво́му чарназёмна-лугавы́м
В. чарназёмна-лугавы́ (неадуш.)
чарназёмна-лугаво́га (адуш.)
чарназёмна-лугаву́ю чарназёмна-лугаво́е чарназёмна-лугавы́я (неадуш.)
чарназёмна-лугавы́х (адуш.)
Т. чарназёмна-лугавы́м чарназёмна-лугаво́й
чарназёмна-лугаво́ю
чарназёмна-лугавы́м чарназёмна-лугавы́мі
М. чарназёмна-лугавы́м чарназёмна-лугаво́й чарназёмна-лугавы́м чарназёмна-лугавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

го́рна-лугавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-лугавы́ го́рна-лугава́я го́рна-лугаво́е го́рна-лугавы́я
Р. го́рна-лугаво́га го́рна-лугаво́й
го́рна-лугаво́е
го́рна-лугаво́га го́рна-лугавы́х
Д. го́рна-лугаво́му го́рна-лугаво́й го́рна-лугаво́му го́рна-лугавы́м
В. го́рна-лугавы́ (неадуш.)
го́рна-лугаво́га (адуш.)
го́рна-лугаву́ю го́рна-лугаво́е го́рна-лугавы́я (неадуш.)
го́рна-лугавы́х (адуш.)
Т. го́рна-лугавы́м го́рна-лугаво́й
го́рна-лугаво́ю
го́рна-лугавы́м го́рна-лугавы́мі
М. го́рна-лугавы́м го́рна-лугаво́й го́рна-лугавы́м го́рна-лугавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разнатра́ўна-лугавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разнатра́ўна-лугавы́ разнатра́ўна-лугава́я разнатра́ўна-лугаво́е разнатра́ўна-лугавы́я
Р. разнатра́ўна-лугаво́га разнатра́ўна-лугаво́й
разнатра́ўна-лугаво́е
разнатра́ўна-лугаво́га разнатра́ўна-лугавы́х
Д. разнатра́ўна-лугаво́му разнатра́ўна-лугаво́й разнатра́ўна-лугаво́му разнатра́ўна-лугавы́м
В. разнатра́ўна-лугавы́ (неадуш.)
разнатра́ўна-лугаво́га (адуш.)
разнатра́ўна-лугаву́ю разнатра́ўна-лугаво́е разнатра́ўна-лугавы́я (неадуш.)
разнатра́ўна-лугавы́х (адуш.)
Т. разнатра́ўна-лугавы́м разнатра́ўна-лугаво́й
разнатра́ўна-лугаво́ю
разнатра́ўна-лугавы́м разнатра́ўна-лугавы́мі
М. разнатра́ўна-лугавы́м разнатра́ўна-лугаво́й разнатра́ўна-лугавы́м разнатра́ўна-лугавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лугово́й лугавы́;

лугово́й мотылёк зоол. лугавы́ маты́ль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метлюжо́к, -жку́, м.

Травяністая кармавая расліна сямейства злакавых.

М. лугавы.

|| прым. метлюжко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пас, -у, мн. -ы, -аў, м.

Месца, дзе пасуць жывёлу; паша.

Лугавы в.

|| прым. выпасны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тру́бнік (лугавы) ‘сон лугавы, Pulsatilla Adans. pratensis Mill.’ (Бейл.). Названы паводле трубкападобнага сцябла; адносна народнай сімволікі расліны гл. Коласава, Лексика, 32.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́пас, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выпасваць — выпасвіць (у 1 знач.).

2. Месца, дзе пасуць жывёлу; паша. Лугавы, сеяны выпас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтазе́ль, ‑ю, м.

Кустовая расліна сямейства матыльковых з жоўтымі, радзей белаватымі кветкамі. І спявае пад тугім вятрыскам Лугавы вясёлы жаўтазель. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблачы́на, ‑ы, ж.

Тое, што і воблака. З галавою хаваюся ў чэрвеньскіх травах, Промні гоняцца ўслед неадступнай асвы, І чародка-града аблачын кучаравых Праплывае-плыве за прастор лугавы. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)