лугавы́ лугово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лугавы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Лугавы́
Р. Лугаво́га
Д. Лугаво́му
В. Лугавы́
Т. Лугавы́м
М. Лугавы́м

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лу́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лу́гавы лу́гавая лу́гавае лу́гавыя
Р. лу́гавага лу́гавай
лу́гавае		 лу́гавага лу́гавых
Д. лу́гаваму лу́гавай лу́гаваму лу́гавым
В. лу́гавы (неадуш.)
лу́гавага (адуш.)		 лу́гавую лу́гавае лу́гавыя (неадуш.)
лу́гавых (адуш.)
Т. лу́гавым лу́гавай
лу́гаваю		 лу́гавым лу́гавымі
М. лу́гавым лу́гавай лу́гавым лу́гавых

Іншыя варыянты: лугавы́.

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лугавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лугавы́ лугава́я лугаво́е лугавы́я
Р. лугаво́га лугаво́й
лугаво́е		 лугаво́га лугавы́х
Д. лугаво́му лугаво́й лугаво́му лугавы́м
В. лугавы́ (неадуш.)
лугаво́га (адуш.)		 лугаву́ю лугаво́е лугавы́я (неадуш.)
лугавы́х (адуш.)
Т. лугавы́м лугаво́й
лугаво́ю		 лугавы́м лугавы́мі
М. лугавы́м лугаво́й лугавы́м лугавы́х

Іншыя варыянты: лу́гавы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лу́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лугу ​2.

лугавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да лугу ​1. Лугавыя глебы. □ Эх, прасторы лугавыя, Пакланіцеся касцам. Парахневіч. // Які расце і жыве на лузе. Лугавы матыль. □ Ледзь улоўны пах лугавых красак і траў далятаў адтуль з зарэчных прастораў. Лынькоў. // Які знаходзіцца, размешчаны на лузе. Лугавая дарога.

2. Звязаны з выкарыстаннем ці вывучэннем лугоў. Лугавая гаспадарка. Лугавая доследная станцыя. // Прызначаны для работы на лузе. Лугавая веялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лугавы́ Wíesen-;

лугавы́ масі́ў Grünland n -(e)s, -länder;

лугава́я кве́тка Wíesenblume f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

луг², -у, М лу́зе, м.

Едкі раствор, прыгатаваны з попелу, залітага варам, які ўжыв. для мыцця бялізны, галавы і інш.; шчолак (гіст.).

|| прым. лу́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лугавы ’дух-гаспадар у полі’ (Інстр. 2). Да прыметніка лугавы́ < луг 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

луг¹, -у, М лу́зе, мн. -і́, -о́ў, м.

Сенажаць, пераважна заліўная.

Уздоўж Нёмана цягнуліся бяскрайнія лугі.

Альпійскія лугі (горныя).

|| памянш. лужо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

|| прым. лугавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алювія́льна-лугавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алювія́льна-лугавы́ алювія́льна-лугава́я алювія́льна-лугаво́е алювія́льна-лугавы́я
Р. алювія́льна-лугаво́га алювія́льна-лугаво́й
алювія́льна-лугаво́е		 алювія́льна-лугаво́га алювія́льна-лугавы́х
Д. алювія́льна-лугаво́му алювія́льна-лугаво́й алювія́льна-лугаво́му алювія́льна-лугавы́м
В. алювія́льна-лугавы́ (неадуш.)
алювія́льна-лугаво́га (адуш.)		 алювія́льна-лугаву́ю алювія́льна-лугаво́е алювія́льна-лугавы́я (неадуш.)
алювія́льна-лугавы́х (адуш.)
Т. алювія́льна-лугавы́м алювія́льна-лугаво́й
алювія́льна-лугаво́ю		 алювія́льна-лугавы́м алювія́льна-лугавы́мі
М. алювія́льна-лугавы́м алювія́льна-лугаво́й алювія́льна-лугавы́м алювія́льна-лугавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)