ілгу́н, -на́ м. лгун, лжец, врун, враль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязбо́жны разг., в разн. знач. безбо́жный;
б. лгун — безбо́жный враль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязбо́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не прызнае бога; атэістычны. Гаспадар нашых душ [рэб Шмар’е] пільнаваў нас ад бязбожнай літаратуры. Бядуля.
2. Разм. Неймаверны, несумленны. Бязбожны лгун. □ Стахевіч ледзь не зарагатаў ад гэтай бязбожнай Косцікавай брахні. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чыставы́, ‑ая, ‑ое.
1. Перароблены, перапісаны начыста; выпраўлены. У чыставым рукапісе камедыі [«Паўлінка»] драматург імкнецца выразней падкрэсліць, што Адольф — бессаромны лгун. Ярош. // Прызначаны для запісаў начыста. Чыставы сшытак.
2. Спец. Прызначаны для канчатковай апрацоўкі дэталей. Чыставы разец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лгаць, лгаць, лгаті ’хлусіць’, ’складаць, выдумляць’, лгар, лгач, лгун ’хлус’, лганне ’хлусня’ (ТСБМ, Яруш., Нас., Сл. паўн.-зах., КЭС, Дунін–Марцінкевіч). Да ілгаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
браху́н, -на́ м., разг., пренебр.
1. лгун, лжец, врун, враль, бреху́н;
2. болту́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маню́ка м. и ж., разг. (о мужчине) врун, враль; лгун; (о женщине) вру́нья; лгу́нья
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ілгу́н, ілгу́ння ’непраўдзівы чалавек, выдумшчык, хлус’ (ТСБМ, Бяльк., Касп., Нас., Яруш.). Рус. лгун. Утворана ад ілгаць (гл.) з суф. ‑ун паводле мадэлі маўкун, гаварун, вяртун, ядун і г. д. (Сцяцко, Афікс. наз., 68). Параўн. ілжэц.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сочини́тель
1. уст. пісьме́ннік, -ка м., літара́тар, -ра м.;
2. (лгун) разг. піса́ка, -кі м., вы́думшчык, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
враль разг. браху́н, -на́ м., хлус, род. хлуса́ м., ілгу́н, -на́ м., (после гласных) лгун, род. лгуна́ м., маню́ка, -кі м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)