лесапаласа́ і лесапало́са, -ы́, мн.о́сы і (з ліч. 2, 3, 4) -ласы́, -ло́с, ж.

Паласа лясных насаджэнняў.

Ахоўная л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разла́саваны, ‑ая, ‑ае.

Які разласаваўся, стаў вельмі ласы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысма́кі, -аў, м.

1. Ласункі, а таксама ўвогуле смачныя, асабліва прыгатаваныя стравы.

Ласы на п.

2. Прыправа (разм.).

Страва з неабходнымі прысмакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памаўзлі́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Шкадлівы.

Да чаго ж памаўзлівая кошка!

2. Ласы, прагны да чаго-н. смачнага, прыгожага.

П. на ласункі.

|| наз. памаўзлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ква́пны ’сквапны, скупы, ласы’ (ТСБМ), ’ласы’ (Сл. паўн.-зах.), ’зайздрослівы’ (Нас., Касп., Шат.), ’прывабны’ (Клім.). Гл. квапіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кабані́на, ‑ы, ж.

Мяса кабана. — Тут і ваўку да іх цяжка падступіцца, хоць ён да кабаніны і вельмі ласы. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ласу́нак ’улюбёная страва’, ’прысмакі’ (ТСБМ). Да ла́сы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прала́саваць ’патраціць, выдаткаваць’ (Нас.). Да ласы, ласунак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ла́комый

1. (вкусный) сма́чны; (привлекательный) прына́дны; (соблазнительный) спаку́слівы;

ла́комый кусо́к прям., перен. сма́чны кава́лак;

2. (падкий) ла́сы (на што і да чаго);

ла́ком до сла́дкого ла́сы на сало́дкае (да сало́дкага).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капрызу́ля, ‑і, ДМ ‑ю, Т ‑ем, м.; ДМ ‑і, Т ‑яй, ж.

Разм. Капрыза, капрызнік. І аднойчы папрасіў Ласы капрызуля: — Мёд салодкі! Прынясі Хоць на зуб, матуля! Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)