◎ Лату́ты ’ласункі, прысмакі’ (слаўг., Нар. словатв.). Да лантуты (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ланту́ты, лататы ’ласункі, прысмакі’ (слаўг., Нар. словатв.). Да мантыльі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ла́сашчы, ласяшчы ’ласункі’ (паўд.-усх., КЭС). З укр. ласощ(і) ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сла́дости мн. прысма́кі, -каў, ласу́нкі, -каў, ед. ласу́нак, -нку м., саладо́сці, -цяў, ед. саладо́сць, -ці ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Лі́зікі ’ласункі’ (Янк. III). Да лізаць (гл.). Экспрэснае ўтварэнне, падобнае па форме да бібікі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лаха́ндрыкі ’ласункі’ (рэч., Мат. Гом.). Перакананае ла‑ хардзік (гл.) з устаўным ‑н‑ і перастаноўкай рд > др.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лі́сашчы, лі́со́шчы ’ліслівасць, угодлівасць, падлізванне’ (ТС). Утворана ад ліс (гл.) і суфікса ‑ошч‑, характэрнага для ўкр. мовы (параўн. ла́сощі ’прысмакі, ласункі’, ду́рощі ’дурыкі, глупства’, зах.-палес. мудрощі́ ’выдумкі’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ленгамі́ны ’ласункі’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Запазычана з польск. leguminy, legumina ’мучная салодкая страва, дэсерт’, ст.-польск. ’стручковыя расліны’, ’крупы’, якія з лац. legumina (мн. лік) < legumen ’стручковыя, гародніна’ (Слаўскі, 4, 118–119).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лаха́рдзік ’ласункі’ (Касп.), светлаг. ла́харды ’тс’ (Мат. Гом.), лахардзікі ’прысмакі’ (Мат. Маг.), бялын. ла́хырдзік ’пачастунак’, ла́хырдзіцца ’ласавацца’, ла́хырдна ’прыемна, смачна’, ла́хырднік ’ласун’, ла́хырдніца ’ласуха’, ла́хырдны ’смачны’ (Яўс.). Германізм, пашыраны, відаць, праз ідыш. Параўн. ням. lecker ’апетытны, смачны’, Leckerhaftigkeit ’цяга да пачастункаў’ і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ліго́мы ’распешчаны’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Паводле ілюстрацыі бліжэй было б значэнне ’пераборлівы’. Па форме — дзеепрыметнік з суф. ‑ом‑ (як лакомы, ядомы). Да ляжаць (гл.). На значэнне, відавочна, уплывала лексема лігуміны ’ласункі, саладосці’ (Вешт.), якая з польск. legumina ’салодкая, мучная ежа’ і інкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)