тамі́лы, ‑аў; адз. таміл, ‑а, м.; тамілка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. тамілкі, ‑лак; ж.

Народ, які жыве ў Індыі, Шры-Ланка, Малайзіі, Бірме, Аўстраліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ланок ’загваздка ў санях, калёсах’ (Бес.) — родавы варыянт да ўкр. ланка ’звяно ў лунцугу’, ’плеценая частка пугг.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)