люба (возлюбленная) фольк. каха́ная, -най ж., лю́бая, -бай ж., мі́лая, -лай ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
люби́мая сущ. лю́бая, -бай ж., мі́лая, -лай ж.; (возлюбленная) каха́ная, -най ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ми́лая сущ. мі́лая, -лай ж., лю́бая, -бай ж.; (возлюбленная — ещё) каха́ная, -най ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
го́нчы охот.
1. прил. го́нчий;
г. сабака — го́нчая соба́ка;
2. в знач. сущ. го́нчая;
брэх ~чых — лай го́нчих
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аб’яда́ла м. и ж., разг. объеда́ла;
з гэ́тым ~лам — с э́тим объеда́лой;
з гэ́тай ~лай — с э́той объеда́лой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ла́яць, ‑лаю, ‑лаеш, ‑лае; заг. лай; незак., каго-што.
Называць грубымі, зневажальнымі, абразлівымі словамі. [Таццяна:] — Сышліся бабы ды давай сварыцца, лаяць адна адну. Зарэцкі. Калі Мікіта Мікітавіч лаяў сына, дык толькі самымі ўедлівымі, абразлівымі словамі. Карпаў. // Ганьбіць, бэсціць. Усю дарогу Крушынскі горача лаяў кантрабандыстаў. Бядуля. // Дакараць, рабіць вымову. Кірыл пачынаў лаяць сябе ў думках за тое, што прыехаў дамоў. Кавалёў. За прагул .. [Пятра] лаяў дырэктар, выклікалі ў камсамольскі камітэт, дапытваліся, дзе ён быў дзесяць дзён. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брахня́ ж.
1. лай м.;
2. перен., разг., пренебр. ложь, враньё ср., вра́ки ед. нет, брехня́; прост. брёх м., клевета́, нагаво́р м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
све́тлы в разн. знач. све́тлый;
~лыя пала́цы — све́тлые дворцы́;
~лая вада́ — све́тлая вода́;
~лыя во́чы — све́тлые глаза́;
~лыя ду́мкі — перен. све́тлые мы́сли;
~лая асо́ба — перен. све́тлая ли́чность;
~лая галава́ — перен. све́тлая голова́;
○ с. шрыфт — тип. све́тлый шрифт;
◊ ~лай па́мяці — све́тлой па́мяти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звя́га ж., разг.
1. (собаки) лай м., тя́вканье ср.;
2. назо́йливое напомина́ние (тре́бование);
◊ не сто́лькі той бра́гі, ко́лькі ~гі — погов. не сто́лько ше́рсти, ско́лько ви́згу;
воўк саба́кі не баі́цца, але ~гі не лю́біць — посл. волк соба́ки не бои́тся, но ла́я не лю́бит
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саба́чы прям., перен. соба́чий;
с. брэх — соба́чий лай;
~чая бу́дка — соба́чья конура́;
~чае жыццё — соба́чья жизнь;
с. хо́лад — соба́чий хо́лод;
○ ~чая мя́та — бот. мя́та полева́я;
~чая ро́жа — бот. хатьма́;
◊ ушы́цца (убра́цца, пусці́цца) у ~чую шку́ру — потеря́ть со́весть;
с. нюх — соба́чий нюх;
саба́ку — ~чая смерць — погов. соба́ке — соба́чья смерть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)